D Ketuvim (au Ketubim, Ketuwim, hebräisch ‏כְּתוּבִים‎ - d Schrifte) si dr dritt Däil vom Tanach näbe dr Tora (Wiisig) und de Nevi’im (Brofeete). Si umfasse

D Ketuvim si vermuetlig um 100 n. d. Z. kanonisiert worde, aber die mäiste vo dene Büecher häi scho um 190 v. d. Z. as häiligi Schrifte gulte.

D Büecher

D Ketuvim umfasse 11 Büecher, die drei Büecher Emet (hebr. אמ"ת) wo nach de Afangsbuechschtabe vo de Büechernäme in umkehrter Reijefolg eso heisse:

fümf Megillot:

und die zuesätzlige Büecher:

In de Ketuvim isch weniger vo Gott d Reed as vo de Mensche. Si sin alli noch em Exil enstande, mäistens vo 200 vor dr Zitewändi aa und spööter als die „klassische“ Brofeete, e baar von ene vor oder parallel zu de zwölf chliine Brofeete. Iiri theologischi Bedütig isch aber chliiner as die vo de Brofeete. S zwäite Chronikbuech ändet drmit ass dr Tämpel wider baut wurd und JHWH uf dr ganze Wält as Her anerkennt wurd. D Büecher si erst spoot kanonisiert worde, s Buech Daniel erst 135 n. d. Z., wo mä dr Tanach abgschlosse het.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Ketuvim“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.