Eilao[1] ye un conceyu d'Asturies. Llenda al norte con Bual, al sur con Samartín d'Ozcos, al este con Bual, Villayón y Allande y al oeste con Vilanova d'Ozcos y Castropol.
Economía
La so economía básase principalmente nel sector primariu, con delles esplotaciones ganaderes y cultivos de subsistencia. Demientres la construcción de la presa de Doiras, a mediaos del sieglu XX, el sector servicios tuvo más puxu, pero anguaño ta práuticamente desaniciáu, concentrándose los escasos emplegos d'esti sector na capital del conceyu.
Emplegaos nos diversos sectores económicos (añu 2009)
|
|
Númberu de trabayadores
|
Tantu por cientu
|
| TOTAL |
113 |
100
|
| Agricultura, ganadería y pesca |
71 |
62,83
|
| Industria |
0 |
0
|
| Construcción |
12 |
10,62
|
| Servicios |
30 |
26,55
|
| * Datos tomaos del Anuariu Estadísticu d'Asturies 2009, SADEI
|
Usos del suelu del conceyu (añu 2009)
| Usu
|
Superficie (km²)
|
| Tierres de llabrantíu |
0,32
|
| Praderíes |
19,40
|
| Terrenu forestal |
57,54
|
| Otros usos (industrial, residencial, tierra ermo...) |
25,44
|
| * Datos tomaos del Anuariu Estadísticu d'Asturies 2009, SADEI
|
Carauterístiques del sector primariu (añu 2009)
| Ganaderíes de bovín |
87
|
| Cabeces de ganáu bovín |
2.043
|
| Cabeces de ganáu ovín |
763
|
| Cabeces de ganáu cabrín |
279
|
| Ganaderos con cuota llechera |
5
|
| Quilos de cuota llechera |
227.925
|
| Metros cúbicos de madera valtao |
1.672
|
| * Datos tomaos del Anuariu Estadísticu d'Asturies 2009, SADEI
|
Política
El partíu que más tiempu tien gobernáu el conceyu dende la restauración democrática en 1979 ye'l PSOE, que tien l'alcaldía dende 1983 (véase llista de alcaldes d'Eilao). L'alcalde actual ye Leandro López, que gobierna dende 1987.
| Eleiciones municipales
|
| Partíu
|
1979
|
1983
|
1987[3]
|
1991[3]
|
1995[3]
|
1999[3]
|
2003[3]
|
2007[3]
|
2011[4]
|
2015[3]
|
| PSOE
|
2
|
5
|
4
|
5
|
4
|
4
|
5
|
5
|
3
|
5
|
| PCE / IU-BA / IU-Los Verdes
|
|
|
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
2
|
2
|
| AP / PP
|
|
1
|
|
0
|
3
|
3
|
2
|
2
|
2
|
|
| UCD / CDS
|
5
|
3
|
3
|
2
|
|
|
|
|
|
|
| Independientes
|
2
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Total
|
9
|
9
|
7
|
7
|
7
|
7
|
7
|
7
|
7
|
7
|
Arte
Nel so caseríu rescampla el del pueblu de Santesteba, con construcciones tradicionales feches con pizarra que guarden l'armonía col paisaxe.
Del so patrimoniu artísticu destaquen:
- La Casa de la Llomba o Casa Armera de Monxardín, del sieglu XVIII. Estructurada alredor d'un patiu porticáu, tien una fachada principal con dos torres qu'enmarquen un cuerpu central. Les torres tienen trés pisos, con vanos qu'aumenten de tamañu dende les saeteres del pisu baxu hasta les balconaes del superior. Nel centru la fachada abrese la puerta, única y con un dintel monolíticu; enriba d'ella hai una ventana rematada con arcu de mediu puntu y, perriba, un pequeñu frontón. El patiu, con una galería de madera sofitada en pilares, ye'l puntu central de la casa. Nelli tán la entrada la capiella y una escalera que da pasu al pisu superior.
- El santuariu de Nuestra Señora de Pastur. Construyíu en 1665, ye de nave única con cubierta de madera a dos agües y con cabecera cubierta con bóveda de mediu cañón. Nella pueden vese pintures populares repartíes en trés fileres de cinco escenes enmarcaes por cenefes floreaes nes que se representen los misterios del rosariu. Tien un retablu del barrocu popular del sieglu XVIII, nel que destaca la imaxe de la Virxe de Pastur. Ye una imaxe na que sólo tán representaes con forma les partes de la Virxe que queden a la vista (cabeza y manes) y la figura del Neñu. A la vera'l santuariu hai un texu centenariu, conocíu como'l texu de Pastur. La ilesia, que tenía sío restaurada en 1868 y 1967, foi destruyida por un fueu en 2005 que namái respetó la zona de la sacristía. Dempués de les reparaciones volvió a abrise en 2009[5]
- La ilesia parroquial de Nuestra Señora de Buyaso. L'elementu arquiteutónicu más singular ye una piedra con inscripciones en lletra visigótica, dispuestes en círculu arrodiando una cruz, que ta fechada ente los sieglos VIII y X. Nel interior hai dellos retablos. El del altar mayor, el más importante, ye del sieglu XVII y tien una estructura conformada por dos pisos de trés cais caún separtaos por columnines decoraes con estríes helicoidales.
- La ilesia parroquial de Santa Leocadia, n'Eilao. Los elementos de más valir son los sos retablos. El principal ye'l del Cristu Crucificáu, qu'inclúi una talla gótica de San Xuan de los sieglos XIV-XV. El del presbiteriu ta dedicáu a la patrona del pueblu, la Virxe del Carmen. Ye doráu y policromáu, y ta arrodiáu de relieves que representen a santos, cola particularidá de que toos ellos van vistíos col hábitu carmelita, orde a la que pertenecía la ilesia.
España
Principáu d'Asturies
