Ernst Eichler (roź. 15. maja 1930 w Mimonju, Čechosłowakska, wum. 29. junija 2012 w Lipsku) jo był nimski rěcywědnik, mjenjowědnik, wósebnje zasłužony na pólu mjenjowědy w Nimskej.

Pó abiturje, kótaruž jo w gymnaziumje w Delišu złožył, jo Ernst Eichler studěrował w lětach 1950-1955 slawistiku i germanistiku na Lipšćańskej uniwersiśe, mjazy drugim pla Reinharda Olescha. Promowěrował jo w lěśe 1955 na temu wo městnych a rěcnych mjenjach Deličskego a Jiłowskiego wokrejsa (Die Orts- und Flußnamen der Kreise Delitzsch und Eilenburg). Z wuslědkami swójich slěźenjow wó stawiznach słowjańskich narěcow mjazy Solawu a Nysu (pod mjenim Studien zur Frühgeschichte slawischer Mundarten zwischen Saale und Neiße) jo wón w 1961 habilitěrował. W 1975 jo wón był za profesora za češćinu pówołany a jo źełał na uniwersiśe až jo se 1995 sednuł na wuměńk.

Ernst Eichler jo awtor młogich knigow, nastawkow a drugich wědomnostnych tekstow, słowjańskej mjenowěźe w Nimskej póśconych. Wósebnje wažne mjazy nimi jo źěło wó słowjańskich městnych mjenjach mjazy Solawu a Nysu, wudane w 4 zwězkach w lětach 1985-2009.

Publikacije (wuběrk)