| Afonso Sanchez | |
|---|---|
.png) | |
| Nacemento | 24 de maio de 1289 |
| Lugar de nacemento | Cerva |
| Falecemento | 2 de novembro de 1329 (40 anos) |
| Lugar de falecemento | Escalona |
| Nacionalidade | Reino de Portugal |
| Ocupación | trobador e poeta |
| Pai | Dinis de Portugal |
| Nai | Aldonça de Sousa |
| Fillos | João Afonso de Albuquerque |
| Irmáns | Constança de Portugal, Don Pedro, conde de Barcelos e Afonso IV de Portugal |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Afonso Sanchez, nado en Cerva (Vila Real) o 24 de maio de 1289 e finado en Escalona (provincia de Toledo) o 2 de novembro de 1329, foi un infante e trobador portugués, fillo bastardo do rei don Dinís.
Grazas a que a raíña Isabel chamou a todos os fillos do rei para a corte, tivo unha educación de calidade e o aprecio do rei, que o recoñeceu como lexítimo o 8 de maio de 1304, e o nomeou mordomo da coroa, unha especie de primeiro ministro, provocando os celos do herdeiro da coroa, Afonso. Isto levou á guerra civil (1319-1324) e á tentativa de Afonso Sanchez de invadir Portugal dende Castela, onde estaba exiliado e tiña o título de señor de Albuquerque, construíndo un castelo no que Inés de Castro viviu varios anos.
Distinguiuse como trobador e consérvanse 15 cantigas súas, a maioría de amor, nun estilo moi culto.
 |
A Galifontes posúe textos orixinais acerca de: Afonso Sanches |
