Unha devasa é unha franxa cumprida sen vexetación que se deixa entre as sementeiras e os bosques, ou por en medio dos bosques, para evitar a propagación dos incendios forestais.

Nas rexións poboadas de especies pirófitas, coma os eucaliptos ou os piñeiros, os bosques deben estar provistos dunha rede de devasas que comprende:

• unha devasa perimétrica, que illa o macizo forestal das masas contiguas,
• unha devasa diametral, que se estende dun ao outro extremo seguindo o eixo maior.
• unha serie de devasas secundarias, habitualmente trazadas de xeito perpendicular aos ventos máis frecuentes durante a estación seca.

Nas rexións accidentadas, as devasas adoitan situarse nas cristas, entendendo que dado que a propagación monte arriba é moi rápida o esforzo debe concentrarse en que non se estenda o lume polo outro lado da montaña.

As devasas necesitan rozas e limpezas periódicas e é aconsellábel escoltalos de especies caducifolias, máis resistentes á acción do lume.