Coordenadas: 42°59′18″N 9°00′40″O / 42.988365, -9.011198
Encoro da Fervenza | |
---|---|
Localización administrativa | |
Estado | España |
Localización xeográfica | |
Continente | Europa |
Cunca | Galicia Costa |
Características | |
Superficie | 1.250 hectáreas |
Capacidade | 103 hm³ |
Outros datos | |
Comunidade autónoma | Galiza |
Provincia | A Coruña |
Concellos | Dumbría, Mazaricos, Vimianzo, Zas |
Tipo e uso | pantano artificial central hidroeléctrica |
Mapa | |
Localización do Encoro da Fervenza | |
O encoro da Fervenza é un pantano artificial creado en 1966 no río Xallas (o máis grande deste río), situado entre os concellos de Dumbría, Mazaricos, Vimianzo e Zas. A súa capacidade é de 103 hm³ e ocupa unha superficie de 1.250 hectáreas. A presa, cunha altura de 27 m e unha lonxitude de 127 metros, érguese sobre os lindes que separan os concellos de Dumbría e Mazaricos, toma o seu nome dun dos dous pequenos montes que forman a gorxa onde se asentan os seus cimentos: o Castelo da Fervenza (na parroquia de Olveira).
Foi creado para abastecer unha central hidroeléctrica, operada na actualidade pola empresa Ferroatlántica.
A súa construción cambiou a vida dos habitantes desta comarca pois inundou grandes vales e extensas áreas de cultivo. Ademais o volume da auga embalsada variou o clima da zona lixeiramente, aumentando a humidade e formando grandes bancos de néboa con frecuencia. Baixo as súas augas ficou tamén o dolmen da Gándara de Baíñas, só visíbel cando o nivel das augas baixa considerablemente. O movemento das augas foi desgastando as pedras e a mámoa, que agora se conserva como residuo. Aínda se pode observar claramente a circunferencia da mámoa, que envolve esta chanta vertical puntiaguda. Ao seu carón están o resto de pedras que conformaban o dolmen rotas, unha delas pola metade.[1]
Entre o encoro e a desembocadura en forma de fervenza do Xallas pódense atopar tres presas hidroeléctricas máis: a da Ponte Olveira, Castrelo e a de Santa Uxía.
No ano 2007, os responsábeis da xestión do aproveitamento autorizaron o baleirado do encoro para a máxima produción de electricidade, xerando uns beneficios de 610.000 euros mais causando un gran desastre ecolóxico xa que provocou a morte de milleiros de peixes. Por ese motivo foron condenados os responsábeis cunha multa de pouco máis de 300.000 euros.