O furtivismo é a caza, pesca ou recolección ilegal de especies animais ou vexetais en veda. Pode ser ilegal polos seguintes motivos:
Estímase que o tráfico de vida silvestre ilegal é polo menos de 10 mil millóns de dólares.
Só se pode dicir que hai caza furtiva sobre a fauna silvestre. A morte e aprehensión de animais domésticos é furto ou roubo ("abigeato"), non caza furtiva.
O furtivismo vexetal, ou "talla furtiva" tamén crece. Un exemplo prominente é a remoción de ginseng[1] no Parque Nacional das Grandes Montañas Humeantes. Estímase que as plantas secas de ginseng roubado se localizan no "mercado negro" a polo menos entre 450 e 500 dólares o gramo.
Hai moitas accións nacionais e internacionais tomadas en contra de certas clases de "caza furtiva". A caza de marfil foi prohibida en 1989. As Filipinas teñen máis de 400 especies de animais ameazadas, todas ilegais para cazar.
Algunhas organizacións estatais de gardaparques fan uso de "animais robóticos", en áreas de alta visibilidade para situar os cazadores furtivos e arrestalos logo de que lles disparasen a eses "animais".[2]
Ata polo menos 1990, o termo "furtivismo" usábase ás veces para referirse ao acto de alugar traballadores que xa estaban empregados por outra compañía (especialmente un competidor), orquestrado por un recrutador referido como un "cazador de cabezas".[Cómpre referencia]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Furtivismo |