Surah At-Tahrim (basa Arab:التّحري) iku surat ka 66 sajeroning al-Qur'an. Surat iki kagolong surat Madaniyah kang dumadi saka 12 ayat. Dijenengaké At-Tahrim amarga ing wiwitané surat iki ana tembung tuharrim kang asalé saka at-Tahrim kang tegesé ‘’ngaramaké.

Pokok-Pokok Isi

• Kaimanan

Kesempatan taubat iku mung ing donya waé, sskabèhé amal tumindak manungsa ing donya bakal diwales ing akhirat.

• Hukum-ukum
  • Larangan ngaramaké apa-apa kang diparengaké déning Allah
  • Kuwajiban mbébasaké dhiri saka sumpah kang diucapaké kanggo ngaramaké kang kalal kanthi mbayar kaffarat
  • Kuwajiban mhara dhiri lan kulawarga saka geni neraka
  • Préntah merangi wong-wong kafir lan munafik lan tumindak keras marang wong=wong iku ing wektu perang.
• Liya-liya

Iman lan tumindak apik utawa ala sawenèh wong ora gumantung marang iman lan tumindak wong liya sanadyan antara pasangan urip, kaya garwa Nabi Luth AS,garwa Nabi Nuh AS, garwa Pirngon, lan Maryam.

Pranala njaba

Wikisumber gadhah naskah sumber ingkang magepokan kaliyan Surah At-Tahrim