Elinor Ostrom (2009)

Elinor Ostrom (* 7. August 1933 in Los Angeles as Elinor Claire Awan; † 12. Juni 2012 in Bloomington, Indiana) weer en US-amerikaansch Perfesser för Politikwetenschap an de Indiana University in Bloomington. Se tellt mit hör Mann Vincent Ostrom to de Begrünner vun de Bloomington School.

2009 kreeg se as eerst Fru den Wertschapsnobelpries, de se sück mit Oliver Eaton Williamson deel. Ostrom harr wiest, „wu gemeenschaplich Eegendom vun Brukerorganisatschonen spoodriek verwalt wurrn kann“, heet dat in de Würdigung vun de Königlich Sweedsche Akademie vun de Wetenschapen.[1]

Loopbahn

Telefoninterview mit Elinor Ostrom

Elinor Ostrom studeer Politikwetenschap an de University of California, Los Angeles (UCLA) un hett nah den Bachelor of Arts (BA, 1954) un den Master of Arts (MA, 1962) dor hör Studien 1965 mit den Doktertitel PhD afslooten. In hör Dokterarbeit Public Entrepreneurship: A Case Study in Ground Water Basin Management hett se Strategien, middels derer apenlich Ünnernehmen dat Problem vun de Soltwaterkontaminatschoon vun dat Grundwater in Los Angeles lösen wullen analyseert.

In dat Johr 1973 hett se tosommen mit hör Mann Vincent Ostrom den Workshop in Political Theory and Policy Analysis an de Indiana University in Bloomington grünnd, de weltwiet as en vun de wichtigst Zentren för Allmendestudien ansehn wurrd. 2006 hett se dat Center for the Study of Institutional Diversity (CSID) an de Arizona State University as Süsteninstitut vun den Workshop grünnd. Internatschonale Kooperatschonen bestaht vor allen mit dat Zentrum für interdisziplinäre Forschung (ZiF) in Builefeld un de Landwertschaplich-Gördnerrisch Fakultät vun de Humboldt-Universität to Berlin, Düütschland, as ok mit dat Beijer Institute of Ecological Economics in Stockholm, Sweden.

Elinor Ostrom is an' 12. Juni 2012 storven.[2]

Wark

Ostrom weer weltwiet ansehn as en vun de führend Forschers in Beriek vun de Umweltökonomie. Se hett sück mit de Fraag utnannersett, wu Minschen in un mit Ökosystemen nahhollend interagieren könnt. Vun den Inholt her hett se sück ünner annern mit de Fischereewertschap, mit Bewässerungssystemen, mit Wald- un Weidewertschap, in lateren Arbeiten ok mit Weeten un de Problematik vun geistig Eegendom befaat.

Ostrom hör Forschung hett sück mit de Fraag befaat, wu sück Minschen organiseeren, um gemeenschaplich komplexe Probleme to lösen. Se hett analyseert, wu institutschonelle Regeln sück up dat Hanneln vun Individuen utwirken, de bestimmten Anreizen utsett sünd, Entscheedungen drapen (mooten). Un sück todem noch gegensiedig beinflooten, un se wies praktikable, gerechte un effiziente Lösungen för disse Probleme up.

Governing the Commons (1990)

Internatschonal bekannt wurr se vör allen mit hör Book Governing the Commons: The Evolution of Institutions for Collective Action (1990), in dat se sück mit Problemen vun kollektic Hanneln bi knapp natüürlich Ressourcen, de gemeenschaplich bruukt wurrn (Allmenden), befaat. Se keem to dat Ergevnis, dat för en angemeeten un nahhollend Bewertschapen vun lokaal Allmenderessourcen in völ Fällen en institutschonaliseerte lokale Kooperatschoon vun de Betroffenen sowohl staatlich Kontroll as ok Privatiseerungen överleegen weer.

In en institutschonenökonomischen Ansatz stell se twee vunnanner trennt Probleme herut, to' Eenen de Gebruuk un to'n annern de Bereitstellung vun de Ressourcen bedrapend (Aneegnungs- un Bereitstellungsproblem). Anhand vun de Analyse vun tallriek Eenzelfälle weltwiet, as to'n Bispeel regionale Bewertschapensformen för Hoochgebirgsalmen in de Swiez un Japan, Bewässerungssystemen in Spanien un up de Philippinen, wiest se spoodriek un scheitert Bispelen för nahhollend Bewertschapen vun lokaalen Allmenderessourcen in Sülvstorganisatschoon up.

As Resümee vun hör Forschung nömm Ostrom folgende Prinzipien för spoodriek Lösungen vun lokaal Allmendeproblemen:[3]

  1. Klor defineert Grenzen un en wirksamen Utsluss vun externen Nichtberechtigten.
  2. Regeln för de Aneegnung un de Bereitstellung vun de Allmenderessourcen moot den lokalen Bedingungen anpasst ween.
  3. De Bruker könnt an Vereenbarungen to dat Ännern vun de Regeln deelnehmen, so dat en beter Anpassen an sück ännern Bedingungen mögelk wurrd.
  4. Överwaaken vun dat Inhollen vun de Regeln.
  5. Afstuuft Sanktschoonsmögelkeiten bi Regelverstößen.
  6. Mechanismen to en Konfliktlösung.
  7. De Sülvstbestimmen vun de Gemeend wurrd dör överordnet Regeerensstellen anerkennt.

Ostrom is dat mit dat Book gelungen, de Komplexität befriedigender Lösungen vun lokaal Ressourcenprobleme un de Untolänglichkeit vun eenfach Rezepten düütlich to maken. Wat ahn Twiefel wiest wurrd, is, dat dat Probleme vun Allmenderessourcen gifft, de ok ahn en Privatiseeren vun disse Ressourcen un ok ahn en zentralstaatlich vun baben anordnet Lösung lööst wurrn kunnen.[4]


Ehrungen

Utteknungen

Festschriften

Böker

Literatur

Weblenken

Elinor Ostrom. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen

  1. vgl. Meldung bei nobelprize.org, 12. Oktober 2009
  2. http://newsinfo.iu.edu/news/page/normal/22577.html, IU community mourns passing of Distinguished Professor and Nobel Laureate Elinor Ostrom, Indiana University Bloomington, afropen an' 12. Juni 2012
  3. Politikwissenschaft, Band 2, Paul Kevenhörster, VS Verlag für Sozialwissenschaften, 2006, ISBN 3-531-15184-3, S. 357
  4. Gebhard Kirchgässner: Rezension von Elinor Ostrom, Die Verfassung der Allmende, in Politische Vierteljahresschrift, VS Verlag für Sozialwissenschaften, Volume 43, Number 2 / Juni 2002, S. 372–374