Hermann Max Pechstein (* 31. Dezember 1881 in Zwickau; † 29. Juni 1955 in West-Berlin) weer en düütsch Maler, Grafiker un tietwies Liddmaat vun de Künstlervereenigung „Brücke“. Pechstein weer en Vertreder vun de düütschen Expressionismus. He hett vör allen Figurenbiller, deelwies mit exotisch Motiven vun de Palau-Inseln as ok Landschapen un Stilleven schafft.
Pechstein studeer nah en Lehre as Dekorationsmaler in Zwickau (1896–1900) an de Staatlichen Gewerbeschool un 1903–06 as Meesterschöler vun Otto Gussmann an de Kunstakademie in Dresden. All domals hett he Glas- und Wandmaleree as ok Mosaiken för verscheeden Architekten schafft. Nah de Begegnung mit Ernst Ludwig Kirchner un Erich Heckel is he 1906 as eenzig akademisch utbild Maler de Künstlervereenigung „Die Brücke“ bitreden un reis, nahdem he den Sassischen Staatspries 1907 kreegen harr nah Italien un 1907/08 nah Paris.
Siet 1908 weer Pechstein in Berlin ansässig. In‘ Winter 1908/09 hett he Lotte (Dööpnaam: Charlotte) Kaprolat (1893–1955) as Modell vun den Bildhauer Georg Kolbe (1877–1947) in de sien Berliner Atelier kennen lernt. Af 1909 bit 1920 is se Pechsteins leevst Modell. Se is u. a. licht doran to erkennen, dat Pechstein hör as en wat füllige, negroide Erscheinung mit wulstig Lippen un utpräägt Traansacken dorstellen dee.
Nich blots up völ Teknungen ut de Johren 1909–1910 bleev Lotte unerkannt, sonnern sogor ok up dat „Düppelbildnis“ up dat Pechstein Lotte as sien, hüm togehörig Fru präsenteert. Sück sülvst un Lotte in bürgerlicher Kleedasch dorstellend, demonstreer Pechstein – hüüd as domols verständlich – alleen dör de gliekoordig Hööt, sien deep Verbunnenheit mit Lotte. Pechsteins Blick un de helle Farvgebung vun dat Bild vermiddeln den Betrachter doröver herut en heiter Utglieken un den seelischen Inklang vun twee Leevsten. Disse in dat Bild dorstellt Tosommengehörigkeit hebbt Lotto un Pechstein in‘ Fröhjohr 1911 ok amtlich makt, indem se heiraadt hebbt. 1913 wurr de Söhn Frank boren.[1]
1908 wurr Pechstein Liddmaat vun de „Secession“ un weer 1910 Mitbegrünner vun de „Nee Secession“. De „Secessions“-Liddmaatschap führ aber 1912 dorto, dat he ut de „Brücke“ rutschmeeten wurr.
Pechsteins Süüdseereis (1913/14) as ok de Deelnahm an den Eersten Weltkrieg funnen hör Nedderslag in Reisebiller un -lithographien as ok in in Radeerungen („Somme-Schlacht“, 1916/17). He weer Mitbegrünner vun de „Novembergruppe“ as ok vun den Arbeitsraat för Kunst.
1923 hett sück Pechstein vun Lotte trennt un in tweet Ehe Marta Möller heiraadt.[2] In dat glieker Johr hett hüm de Preußisch Akademie der Künste to hör Liddmaat ernannt; to glieker Tiet wurr hüm en Professur överdragen.
1933 wurr he vun sien Lehramt enthoben, kreeg in dat sülvig Johr as „utoort“ Künstler Malverbot un wurrr 1937 ut de Akademie utslooten. In‘ Juli vun dat sülvig Johr wurrn 16 vun sien Biller in de NS-Utstellung Utoort Kunst diffameert un 326 vun sien Warken wurrn.[3] 1944 is en groot Deel vun sien Warken dör Kriegsinwirkungen verbrennt.
Pechstein hett 1921 de Gegend um den Lebasee in Pommern mit de Lontzkedüne, 1922/23 denn den westlich liggend Garder See för sück opdeckt. He hett disse Natur un de in hör arbeitend Minschen to Gegenständen vun sien Biller makt. In Pommern beleev he 1945 de Besetten dör de Root Armee un muss tietwies för de Besatzungsmacht arbeiten, kunn aber noch in dat Johr 1945 nah Berlin utreisen. Later schreev he över sien Arbeit in Pommern: „… aber was ist das gegen meine Arbeitswut im geliebten Pommern, ich komme nicht darüber hinweg, das unverfälschte Leben in unverfälschter Natur fehlt mir. Ich zapple hin und wieder sehr, und sehne mich unentwegt danach, und hoffe doch es noch einmal zu erleben, einmal wieder hinauffahren zu können …“[4] Tatsächlich hett Pechstein Achterpommer nich weer sehn.
1945 wurr Pechstein Perfesser an de Hoochschool för Bildende Künste in Berlin. 1952 kreeg he dat Groot Verdeenstkrüüz vun de Bundsrepubliek Düütschland verlehnt.
1954 kreeg Pechstein den Kunstpries vun den Senat vun de Stadt Berlin för sien Levenswark. 1955 wurr Max Pechstein, kört vör sien Dood noch to’n Deelnehmer an de documenta 1 in Kassel utwählt. He weer Ehrenbürger vun de Stadt Zwickau. Sien Graff is up den Evangeelschen Karkhoff Alt-Schmargendorf.
De Stadt Zwickau vergifft all twee Johr den Max-Pechstein-Pries. In mehreren düütsch Städer gifft dat nah hüm nömmt Max-Pechstein-Straßen.
