Syrinslekta (Syringa) er ei planteslekt med 20-25 artar. Syringa er klassifisert under tribusen Oleeae som høyrer til oliventrefamilien.
Artar
Syringa microphylla
Syringa emodi-blomstrar
Artar i Noreg
Desse artane veks i naturen i Noreg:[1][2]
- Syrin (S. vulgaris), framandart, ikkje vurdert i Framandartslista 2018,[3] men med svært høg risko (SE) i den førebels Framandartslista 2023[4]
- Ungarnsyrin (S. josikaea), framandart, potensielt høg risiko (PH)[3]
- Nikkesyrin (S. komarowii, syn. S. reflexa), framandart, låg risiko (LO)[3]
Fleire artar og hybridar er registrerte med einskildfunn:[1]
- Kinasyrin (S. ×chinensis, S. vulgaris × S. ×persica)), framandart, ikkje risikovurdert
- Himalayasyrin (S. emodi), framandart, ikkje risikovurdert
- Persiasyrin (S. ×persica, S. protolaciniata × ukjend), framandart, ikkje risikovurdert
- Ligustersyrin (S. reticulata, syn. S. pekinensis), framandart (dørstokkart), ingen kjend risiko (NK)[3]
Andre artar
- S. afghanica
- S. mairei
- S. microphylla
- S. meyeri
- S. oblata
- S. pinetorum
- S. pinnatifolia
- S. protolaciniata
- S. pubescens
- S.p. ssp. julianae (syn. S. julianae)
- S.p. ssp. microphylla (syn. S. microphylla)
- S.p. ssp. patula (syn. S. patula)
- S. spontanea
- S. sweginzowii
- S. tibetica
- S. tomentella
- S. villosa
- S. wardii
- S. wolfii
- S. yunnanensis
Hybridar
- S. ×diversifolia (S. oblata × S. pinnatifolia)
- S. ×henryi (S. josikaea × S. villosa)
- S. ×hyacinthiflora (S. oblata × S. vulgaris)
- S. ×josiflexa (S. josikaea × S. komarowii)
- S. ×lacinoata (S. protolaciniata × S. vulgaris)
- S. ×persica (S. protolaciniata × ukjend) – persiasyrin
- S. ×prestoniae (S. komarowii × S. villosa)
- S. ×swegiflexa (S. komarowii × S. sweginzowii)
