Los eritrocits (del grèc erythros, «roge» e kytos, «clòt», traduit per cellula) o ematias o globuls roges son lo tipe pus comun de cellulas sanguinas e lo principal mejan de carreg de l'oxigèn dins los vertebrats, entre los palmons (o las branquias) e los teissuts del còrs.

• Son elaborats dins la mesola ossosa, situada dins la majoritat dels òs (vertèbras, costèlas, esternum, calvaria, extremitats dels òs longs). In utero, l'eritropoesi comença, dins lo sac vitellin, puèi al nivèl del fetge. Al moment de la naissença, se produtz ja al nivèl de la mesola.
• La fabricacion d'ematias per la mesola ossosa es apelada eritropoesi. Tot comença amb de cellulas socas ematopoeticas, dichas totipotentas (pòdon donar naissença a tot tipe de cellula). D'unas van puèi començar de se diferenciar, e van formar los progenitors (BFU-E, CFU-E). Aquestes progenitors van contunhar de se devesir per mitòsi per arribar a l'ematia puèi al reticulocit. Las cellulas se cargan en emoglobina, responsabla de sa color roja. Lo reticulocit va pèrdre son nuclèu, per venir un globul roge madur.
• L'eritropoesi es regulada per de factors de creissença. L'EPO va agir en estimular los progenitors, mai que mai los CFU-E, e d'aquel biais favorizar fins finala la produccion de globuls roges.
• Dins l'òme, la durada de vida dels globuls roges es de 120 jorns e aperaquí 1 % son remplaçats cada jorn^[1].