gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat |
1954–55: opoczyński | ||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Gliniec (planowana lecz nie zimplementowana nazwa: Janików[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Gliniec z siedzibą GRN w Glińcu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie opoczyńskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13g/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Janików, Beźnik wieś, Beźnik kol., Brogowa, Gliniec i Klonowa ze zniesionej gminy Skrzyńsko w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[1]. Gromada powstała w miejsce planowanej gromady Janików z siedzibą w Janikowie[1].
1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu przysuskiego w tymże województwie[8].
1 stycznia 1969 do gromady Gliniec przyłączono wieś Więcierzowa Wola z gromady Sady w tymże powiecie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].