Czewoja | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1400 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ród |
Czuliccy z Czulic |
Rodzice |
Jan (Jaszek) z Czulic, s. Falisza z CZulic |
Małżeństwo |
Małgorzata z Karwin |
Administracja |
wójt Wiślicy 1430-1446 |
Imram z Sowiny (od niem. Emmeram w średniowiecznej Polsce imię znane jako Imram lub Imbram) – rycerz z Sowiny oraz z Czulic herbu Czewoja (herb szlachecki), s. Jana (Jaszka) z Czulic[1] i Heleny; brat stryjeczny Imbrama (seniora) z Czulic[2], s. Falisława z Czulic.
Na kartach historii, rycerz Imbram z Sowiny został odnotowany wraz z żoną Małgorzatą[3] 8 marca 1430 roku w związku z nadaniem mu wójtostwa wiślickiego[4] przez króla Władysława II Jagiellończka[5]. Znane jest uposażenie wójta z okresu jego rządów: 1)Słota Kaźnia przy bramie miejskiej w stronę Krakowa; 2) 2 łany po Hinczce; 3) karczma we wsi królewskiej Kobylniki; 4) wolne łowienie ryb w Nidzie; 5) opustoszałe jezioro celem zbudowania sadzawki oraz młyna; 6) łąka przy tej sadzawce[6]. W dokumencie z 1519 r., król Zygmunt I Stary obciąża to wójtostwo kwotą 430 grzywien i dodatkowo kwotą 475 grzywien na rzecz Mikołaja Missopada z Konina herbu Łabędź (herb szlachecki) z wójtostwa wiślickiego, które Imbram z Sowiny otrzymał w 1430 roku[7].