Lee J. Cobb![]() | |
---|---|
| |
Vida | |
Nacimientu | Nueva York[1], 8 d'avientu de 1911[2] |
Nacionalidá |
![]() |
Llingua materna | inglés |
Muerte | Woodland Hills, 11 de febreru de 1976[2] (64 años) |
Sepultura | Cementeriu Mount Sinai Memorial Park |
Causa de la muerte | infartu de miocardiu |
Familia | |
Casáu con | Helen Beverley (1940 – 1952) |
Fíos/es | Julie Cobb |
Estudios | |
Estudios | Universidá de Nueva York |
Llingües falaes | inglés[3] |
Oficiu | actor, actor de teatru, actor de cine, actor de televisión |
Altor | 180 cm |
Premios |
ver
|
Nominaciones |
ver
|
Xéneru artísticu | western |
Serviciu militar | |
Lluchó en | Segunda Guerra Mundial |
IMDb | nm0002011 |
![]() |
Leo Jacoby (8 d'avientu de 1911, Nueva York – 11 de febreru de 1976, Woodland Hills), más conocíu como Lee J. Cobb, foi un actor, actor de teatru, actor de cine y actor de televisión d'Estaos Xuníos.
Leo Joachim Jacoby IV[1] nació nuna familia xudía rusa en Nueva York. Dende pequeñu demostró aptitúes pal arte. Ello ye que yera consideráu una neña maravía col violín y l'harmónica. Con 17 años, Cobb coló a Hollywood y fixo'l so debú na película Boyhood Days formando parte del grupu Borrah Minevitch and His Harmonica Rascals.
Volvió a la so ciudá natal pa estudiar na Universidá de Nueva York, enrolándose nel grupu de teatru universitariu y paralelamente trabayando en seriales dramáticos de radio. En 1935, Cobb trabaya nel teatru so la direición de Clifford Odets con drames políticamente comprometíos como Waiting for Lefty y Till the Day I Die, compartiendo tables con otros futuros insignes artistes como Elia Kazan, John Garfield o Martin Ritt. Tou ello tendría consecuencies yá que Cobb y los enantes citaos seríen investigaos pola Comisión d'actividaes antiamericanes (House Un-American Activities Committee) del senador Joseph McCarthy.
En 1934 debuta na película The Vanishing Shadow. A partir d'equí, va curtiéndose con papeles secundarios en westerns de serie B como North of the Rio Grande (1937) o Rustlers' Valley (1937), seriales de terror (L'acesmo de la pantasma, 1939 xunto a Béla Lugosi) o comedies (Alí Babá va a la ciudá, 1937 xunto a Eddie Cantor y John Carradine; Esa cosa llamada amor, 1941 xunto a Rosalind Russell y Brian Aherne). Suañu doráu (Golden Boy) (1939), de Rouben Mamoulian contién una de les sos primeres actuaciones carauterístiques. La so carrera atayar na Segunda Guerra Mundial cuando tuvo que sirvir na Fuercia Aérea d'Estaos Xuníos. De toes formes, tendría tiempu pa participar en dellos proyeutos interesantes como l'arrogante cinta bíblica The Song of Bernadette (The song of Bernardette) de Henry King (1943, compartiendo cartelu con Jennifer Jones), o una cinta de propaganda bélica como Cita nos cielos (1944) de George Cukor. Fora d'esto conviértese nel meyor actor qu'interpreta'l papel de Willy Loman nel clásicu d'Arthur Miller La muerte d'un viaxante (1949) dirixida por Elia Kazan.
Dempués de la guerra, centrar na so carrera, y mientres esti periodu realizó dalgunos de los sos meyores trabayos en títulos tan conocíos como Ana y el rei de Siam, 1946 de John Cromwell, xunto a Rex Harrison y Linda Darnell; El xusticieru, 1947]] d'Elia Kazan, nuna 'tour de force' con Dana Andrews; Johnny O´clock (1947, Robert Rossen en compañía de Dick Powell y Nina Foch; El capitán de Castiella (1947, Henry King al llau de Tyrone Power; Yo creo en ti (1948, Henry Hathaway xunto a James Stewart y Jean Simmons; Cercu d'odiu (1948, Rudolph Maté, unu de los primeros thrillers psicolóxicos, al llau de William Holden; o Thieves' Highway (1949, Jules Dassin, con Richard Conte y Valentina Cortese. Como vemos, caracterizó a personaxes violentos, canalles o ensin escupulicios morales en dellos thrillers clásicos, melodrames negros y aventures épiques. A partir d'equí, sería unu de les cares imprescindibles en Hollywood, destacando la so participación nes principales producciones de la dómina, polo que sería nomáu en dos causes al Óscar al meyor actor de repartu. Asina apaecería en La llei del silenciu (1954) de Elia Kazan, xunto a Marlon Brando y Eva Marie Saint; 12 Angry Men (1957) de Sidney Lumet, al llau de Henry Fonda; Los trés cares d'Eva (1957) de Nunnally Johnson, en compañía de la deliciosa actriz Joanne Woodward, que llogró'l Óscar pola so encarnación d'una muyer con delles personalidaes; La manzorga de Dios (1954, Edward Dmytryk) con Humphrey Bogart y Gene Tierney; The Man in the Gray Flannel Suit (1956, Nunnally Johnson), xunto a Fredric March, Gregory Peck y Jennifer Jones; L'home del Oeste (1958, Anthony Mann) con Gary Cooper o Chicago, años 30 (1958, Nicholas Ray, al llau de Robert Taylor y Cyd Charisse nun memorable papel de gángster.
Tamién na década de los 1950, figuró na llista negra de sospechosos de la Comisión d'actividaes antiamericanes pola so rellación col grupu de teatru de Clifford Odets, enantes comentáu. L'actor compareció ante la comisión en 1953, paradóxicamente a la mesma que llograba la so nominación al Óscar al meyor actor de repartu por La llei del silenciu. Nesa comparecencia nomó a una ventena de compañeros que militaben nel Partíu Comunista de los Estaos Xuníos.
Na década de 1960, participa en grandes superproducciones como Éxodu d'Otto Preminger, n'escena con Paul Newman y Eva Marie Saint o How the West Was Won (1962). Paralelamente vuelve interpretar el papel de Willy Loman na producción televisiva de 1966, de la CBS, Death of a Salesman, onde apaecen otros actores con proyeición como Gene Wilder ("Young Frankenstein"), Bernie Kopell y George Segal("Who's Afraid of Virginia Woolf?", "La gatina y l'uxu",...). Esta interpretación valdría-y una nominación a los premios Emmy. Tamién intervieno na serie de televisión The Virginian interpretando'l xuez Garth.
Na década de 1970, volvería al cine con interpretaciones tan memorables como la de The Exorcist (1973, William Friedkin) enantes de morrer d'un infartu al corazón en 1976 en Woodland Hills, California siendo soterráu nel Campusantu Mount Sinai Memorial Park de Los Angeles. Unu de los sos últimos trabayos foi un capítulu de la recordada producción televisiva italo-británica "Los oríxenes de la Mafia" en 1976 (empobináu por Enzo Muzii).
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
1955 | Meyor Actor de Repartu | La llei del silenciu | Candidatu |
1959 | Meyor Actor de Repartu | Los hermanos Karamázov | Candidatu |
Añu | Categoría | Capítulu | Serie | Resultáu |
---|---|---|---|---|
1958 | Emmy al meyor actor de repartu | "Non Deadly Medicine" | "Studio One" | Candidatu |
1960 | Emmy al meyor actor principal de drama | "Project Immortality" | "Playhouse 90" | Nomáu |
1967 | Emmy al meyor actor principal de drama | "Death of a Salesman" | TV Film | Nomáu |