El reinu de Bohemia (en checu: České království, n'alemán: Königreich Böhmen, en llatín: Regnum Bohemiae) foi un antiguu reinu de la Europa Central, miembru independiente de facto del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu, del Imperiu austriacu a partir de 1805 y del Imperiu austrohúngaru, dempués del Compromisu austrohúngaru ente 1867 y 1918.
Historia
El reinu foi creáu formalmente en 1212 per mediu de la Bulla Aurea de Sicilia, promulgada pol emperador del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu Federico II, promoviendo al Ducáu de Bohemia al rangu de reinu, anque yá dalgunos de los sos ex gobernantes gociaren del títulu non hereditariu de Rei. El so primer rei foi Otakar I de Bohemia, dando orixe a la dinastía Přemyslida.
En 1251 el rei Otakar II invadió ya incorporó al reinu de Bohemia'l Archiducáu d'Austria. En 1261 fixo lo propio col Ducáu d'Estiria, en 1266 con Eger, en 1269 col Ducáu de Carintia, la Marca de Carniola y la Marca Víndica, trés años más tarde conquistaría la Marca del Friuli. Sicasí, en 1278 Otakar II perdería tolos territorios conquistaos al ser ganáu por Rodolfo I d'Habsburgu na batalla de Marchfeld. La zona de Eger sería vencida a Bohemia en 1322 por Lluis IV de Baviera.
Escontra 1356 el reinu de Bohemia tresformar n'eleutoráu del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu, formando parte d'él hasta la so disolución en 1806, nel marcu de les guerres napoleóniques. A partir d'entós, formó parte del Imperiu austriacu. En 1867, a consecuencia del Compromisu austrohúngaru, el reinu de Bohemia pasó a integrar la parte austriaca del Imperiu austrohúngaru.
Reinu de Bohemia, Hugo Gerhard Ströhl (
1851-
1919)
El reinu foi eslleíu en 1918 al abdicar l'últimu rei bohemiu Carlos III, de resultes del esmembramientu del Imperiu austrohúngaru del que formaba parte. L'Asamblea Nacional de Praga depunxo oficialmente a la dinastía Habsburgu y proclamó la República checoslovaca.
Bohemia y el Condáu de Kladsko (Hrabství kladské) fueron les rexones principales del Reinu de Bohemia y en 1348 Carlos IV creó les Tierres de la Corona de Bohemia (Země Koruny české), xunto coles provincies incorporaes:
- La marca de Moravia (Markrabství Moravské), adquirida polos gobernantes premislidas Slavník de Bohemia dempués de la Batalla de Lechfeld en 955, perdida nel añu 999 en favor del Reinu de Polonia y reconquistada pol duque Bretislao I en 1019/1029 (fecha incierta);
- Alta Lusacia (Horní Lužice), incorporada pol rei Juan de Bohemia en 1319 (Bautzen) y en 1329 (Görlitz), y la Baxa Lusacia (Dolní Lužice), que yera'l Margraviato de Lusacia), adquiríos pol fíu de Juan, Carlos IV, de Otto V, margrave de Brandeburgu en 1367. Fernandu II d'Habsburgu perdió les Lusacias al Eleutoráu de Saxonia cola Paz de Praga de 1635;
- Los ducaos de Silesia (Silesia), adquiríos pol Tratáu de 1335 de Trenčianský ente Lucemburský y el rei Casimiro III de Polonia. La Reina María Teresa perdió Silesia en 1742 en favor del rei Federico II de Prusia pol Tratáu de Breslau, cola esceición d'Austria Silesia
y, dacuando:
- El Ducáu d'Austria en 1251, el ducáu d'Estiria en 1261, el Egerland en 1266, el Ducáu de Carintia cola Marca de Carniola y la Marca Víndica en 1269 y la Marca de Friuli en 1272, toos adquiríos pol rei Ottokar II premislida y perdíos a favor de Rodolfo I d'Alemaña en 1278 na Batalla de Marchfeld;
- El Egerland (contorna de Cheb) llograr de nuevu por Wenceslao II ente 1291 a 1305; definitivamente dau en prenda a Bohemia pol emperador (nesi entós "Rei de Romanos") Lluis IV en 1322 y, darréu, sumar a la unión personal con Bohemia;
- La parte norte del Alto Palatináu ("Nueva Bohemia") en Sulzbach, incorporáu por Carlos IV en 1355. Wenceslao, fíu de Carlos, perdió l'Altu Palatináu en 1400 y el Palatináu Eleutoral sol reináu de Roberto d'Alemaña;
- El Eleutoráu de Brandeburgu, adquiríu por Carlos IV al duque Otto V de Wittelsbach en 1373. Segismundo, fíu de Carlos, perdió Brandeburgu en 1415 en favor de Federico I, Eleutor de Brandeburgu.
Imperiu austriacu.svg)
