Ur Sibilla (Sĭbylla pe Sibulla e latin, diwar ar ger gregach Σίβυλλα), a oa ur velegez hag un diouganerez en Henamzer. Meur a hini zo bet brudet.
E mojennoù Hellaz kozh e oa ur velegez da Apollon hag a rae diouganoù en un doare amsklaer hag amster, ma c'halled kompren meur a dra, ha gant-se ne veze ket abeg da glemm goude.
Gwelet e veze ar sibilla evel un den tost d'an doueed, mouezh o furnezh, gouest da embann kemennoù an doueed d'an dud. Diwar-benn orin an anv hag ar vojenn n'eus netra asur.
Daouzek sibilla a veze kontet er Iañ kantved kent JK.
e komze « gant ur genoù alfoet, hep mousc'hoarzh, hep bravigoù, hep ficherezh, hag he mouezh o tont dreist mil bloaz a-drugarez d'an doue»[1]. Hec'h orakloù a veze skrivet war delioù a oa e-doare divinadelloù pe luziadelloù.
Hervez Metamorfozoù (XIV) Ovidius e vage Apollon karantez ouzh sibilla Cumes ha kinnig a reas reiñ dezhi he goulenn ma roe dezhañ e c'hoant. Ha hi d'ober van da vezañ a-du ha da c'houlenn bloavezhioù buhez kement hag a draezhennoù en he dorn, en ur zisoñjal goulenn ar yaouankiz hollbad war un dro.
En Aeneis e skriv Vergilius e tiskennas Aeneas d'an Ifernioù gant sibilla Cumes. Hi he devoa diskouezet dezhañ pelec'h kutuilh ar barr aour er c'hoadoù war aod al lac d'Averne, ar barr a roas tu dezhañ da vont en Hades.
Michelangelo en deus livet ar belegezed-se ouzh lein ar Chapel Sistina.
