Kredno-paleogensko izumiranje ili kredno-tercijarno masovno izumiranje mnogih vrsta desilo se prije otprilike 66 miliona godina. Odgovara kraju perioda krede i početku paleogena (prvog razdoblja kenozoika). Ujedno je poznato i kao K/T granično masovno izumiranje (od njemačkih termina Kreide (=kreda) + Tertiär Grenze (=granica tercijera) ili K/Pg. Termin tercijar je napušten, pa se moderna naučna literatura odnosi na izumiranje kreda-paleogena (K/Pg) zbog ovog događaja.
Nije poznato tačno trajanje ovog događaja. Oko 75% bioloških rodova je nestalo, uključujući većinu dinosaura, leteće gmizavce (pterosaure), većinu vodenih gmizavaca (plesiosauri, pliosauri i ihtiosauri) i amonite. Mnoga su objašnjenja predložena za ovaj fenomen, a jedno od najpoznatijih tumačenja je da je bio posljedica graničnog K/T utjecaja vanzemaljskog objekta.
Kao što je to originalno predložio tim naučnika koji su predvodili Luis Walter Alvarez i njegov sin Walter Alvarez, 1980., sada se općenito smatra da je K–Pg izumiranje uzrokovano udarom masivne komete ili asteroida sa širinom 10 do 15 km,[1][2] prije 66 miliona godina, kojim je opustošeno globalno životno okruženje, uglavnom usljed dugotrajne zime izazvane udarom, koja je zaustavila fotosintezu u biljkama i planktonu.[3][4] Hipoteza o takvom uticaju, poznata i kao Alvarezova hipoteza, bila je ojačana otkrićem 180 km širokog kratera Chicxulub u poluotoku Jukatan kod Meksičkog zaliva početkom 90-ih godina prošlog stoljeća,[5] koji je pružio ubedljive dokaze da granična glina kreda-paleogen predstavlja krhotine od udara asteroida.[6] Činjenica da su istovremeno dogosila i izumiranja snažno podržava pretpostavku da ih je izazvao asteroid. Projekt bušenja u kratera Peak Chicxuluba iz 2016. godine potvrdio je da on sadrži granit koji se izbačen u toku nekoliko minuta iz dubine zemlje, ali da jedva sadrži gips, uobičajenu stijenu koja sadrži sulfat sa morskog dna tog područja: gips bi isparavao i raspršio se kao aerosol u atmosferu, izazivajući dugoročne efekte na klimu i lanac ishrane.
Ostali mogući uzročni ili dodatni faktori izumiranja mogu biti Dekanska klopka i erupije drugih vulkana,[7][8] promjene klimatskih prilika i morske razine.
Veliki broj vrsta je izumro u tom događaju, od kojih su najpoznatiji dinosauri, među kojima osobito neptičji. Također je nestalo mnoštvo drugih kopnenih organizama, uključujući sisare, pterosaure, ptice,[9][10] guštere,[11] insekte,[12][13] i biljke.[14] U okeanima, K-Pg izumiranje je ubilo Plesiosauria, divovske morske guštere Mosasauriaidae i devastiralo ribe,[15] morske pse, mehkušce (naročito amonite, koji su izumrli) i mnoge vrste planktona. Procenjuje se da je nestalo 75% ili više svih vrsta na Zemlji.[16] Ipak, izumiranje je također pružilo evolucijske mogućnosti: nakon normalizacije ekoloških priliks, mnoge su grupe doživjele su izuzetnu adaptivnu radijaciju - nagloj i plodnoj divergenciji u nove oblike i vrste unutar poremećenih i ispraznjenih ekoloških niša. Posebno su sisari u paleogenu uvećali raznolikost,[17] evoluirajući nove forme poput konja, kitova, šišmiša i primata. Ptice,[18] ribe,[19] i vjerovatno gušteri su također postali raznovrsniji i raznolikiji.[11]
