Ieithyddiaeth |
Ieithyddiaeth ddamcaniaethol |
Seineg |
Ffonoleg |
Morffoleg |
Cystrawen |
Semanteg |
Semanteg eiriadurol |
Arddulleg |
Pragmateg |
Ieithyddiaeth hanesyddol |
Ieithyddiaeth gymdeithasegol |
Ieithyddiaeth gymharol |
Caffael iaith |
Ieithyddiaeth gymhwysol |
Ieithyddiaeth wybyddol |
Astudiaeth seiniau iaith lafar yw seineg, ac fe ystyrir yn un o brif feysydd ieithyddiaeth, yr astudiaeth wyddonol o iaith. Yn seineg astudir priodweddau'r seiniau eu hunain, y modd y caent eu cynhyrchu, eu clywed a'u deall. Mae'n wahanol, felly, i ffonoleg, sef yr astudiaeth o systemau seinegol haniaethol. Mae seineg yn ymdrin â'r seiniau eu hunain yn hytrach na'u cyd-destyn mewn iaith. Ni thrafodir semanteg (sef astudiaeth ystyr ieithyddol) ar y lefel hon o ddadansoddiad.
Mae tair prif gangen i seineg:
Astudiwyd seineg cyn gynhared â 2,500 mlynedd yn ôl yn yr India, gydag eglurhad y gramadegydd Pāṇini o leoliad a natur ynganiad cytseiniaid yn ei draethawd gramadegol ar Sansgrit.