Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (born 1962) is a Polish poet.

Born in Wólka Krowicka near Lubaczów, he is an author of nine volumes of poems and some texts for the magazine Kresy. He has a sister, Wanda Tkaczyszyn, and a nephew named Matthew Reitmajer living in the US. He is a past winner of the Kazimiera Iłłakowiczówna Award, the Barbara Sadowska Award, Polish-German Days of Literature Award, Gdynia Literary Prize and the Paszport Polityki Award. Critics from Ha!art magazine published a book about him, Jesień już Panie a ja nie mam domu. Czesław Miłosz was among his readers. In 2009, he won Poland's top literary prize Nike Award for his book Piosenka o zależnościach i uzależnieniach ("A Song of Dependencies and Addictions"). In 2020, he became the recipient of the Silesius Poetry Award for lifetime achievements.^[1]

Works

Poetry

Each year links to its corresponding "[year] in poetry" article:

• 1990: Nenia i inne wiersze,^[2] Lublin
• 1992: Peregrynarz,^[2] Warsaw
• 1994: Młodzieniec o wzorowych obyczajach^[2] Warsaw
• 1997: Liber mortuorum,^[2] Lublin
• 1999: Kamień pełen pokarmu. Księga wierszy z lat 1987-1999,^[2] Kraków
• 2000: Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania,^[2] Legnica
• 2003: Daleko stąd zostawiłem swoje dawne i niedawne ciało,^[2] Kraków
• 2003: Przyczynek do nauki o nieistnieniu,^[2] Legnica
• 2005: Dzieje rodzin polskich,^[2] Warsaw
• 2006: Poezja jako miejsce na ziemi. (1988–2003),^[2] Warsaw
• 2008: Piosenka o zależnościach i uzależnieniach,^[2] (Awarded Nike 2009), Wrocław
• 2009: Rzeczywiste i nierzeczywiste staje się jednym ciałem.111 wierszy,^[2]

Prose

• Zaplecze Legnica 2002