Max Roqueta (Argelliers, December 8, 1908 – June 22, 2005)^[1] was one of the most famous contemporary Occitan writers. A physician, he was also an activist (he had been president of the Institut d'Estudis Occitans from 1952 to 1957).

Works

Prose

• Secrèt de l’èrba (1934)
• Sòmnis dau matin (1940)
• Sòmnis de la nuòch (1942)
• L’Ataüt d’Arnautz Daniel (1949)
• La Pietat dau matin (1963)
• Vèrd Paradís (1961)
• Vèrd Paradís II (1974)
• Lo Maucòr de l'unicòrn (1992)
• D'aicí mil ans de lutz (1995)

Poetry

• Lo Mètge de Cucunhan (1958)
• Lo Manit e los encants (1996)
• Tota la sabla de la mar (1997)
• Lo Corbatàs roge (1997)