kemia elemento • simpla substanco • lithophile
metaloido
Ĝeneralaj informoj
Nomo (latine ), simbolo , numero
boro (borium ), B, 5
CAS-numero
7440-42-8
Loko en perioda tabelo
13-a grupo , 2-a periodo , bloko p
Karakteriza grupo
Duonmetaloj
abundeco en terkrusto
0,0016 %
Nombro de naturaj izotopoj
2
Aspekto
nigra
Atomaj ecoj
Relativa atompezo
10,811(7) amu
Atomradiuso
85(84) pm
Kovalenta radiuso
82 pm
Radiuso de van der Waals
192 pm
Elektrona konfiguracio
[2 He ] 2s2 2p1
Oksidiĝa nombro
3
Fizikaj ecoj
Materia stato
solida
Kristala strukturo
romboedra
Denseco
2,46 g/cm3
Malmoleco
9,3 (Mohs-skalo )
Magneta konduto
diamagnetisma (
χ
m
{\displaystyle \chi _{m))
= −19·10−6 )
Degelpunkto
2076 °C (2349 K )
Bolpunkto
3930 °C (4203 K )
Molvolumeno
4,39.10-6 · 10−6 m3 /mol
Rapido de sono
(je 293,145 K) 16200 m/s
Specifa varmokapacito
1260 J/(kg · K)
Elektra konduktivo
0,1·10-3 S /m
Elektra rezistivo
10000 Ω · m
Termika konduktivo
27 W /(m · K)
Diversaj
Elektronegativeco
2 (Pauling-skalo )
Se ne estas indikite alie, estas uzitaj unuoj de SI kaj SVP.
Boro [1] aŭ Borio [2] estas kemia elemento de la perioda tabelo kun la simbolo B kaj atomnumero 5. Ĝi estas duvalenta metaloido .
Ĝi abundas en la naturo en la mineralo borakso (Na2 B4 O7 •10H2 O).
Historio
Mineraloj enhavantaj boron estas ekspluatitaj ekde antikveco ekde pluraj civilizacioj , interalie por fabriki vitron .
Boro Boro estis izolita en 1808 (sed ne kiel aparta elemento) de Sir Humphry Davy , Louis Joseph Gay-Lussac kaj la barono Louis-Jacques Thénard (1777-1857)[3] . Jöns Jacob Berzelius malkovris boron kiel elementon en 1824 .
Uzoj
Oni uzas boron interalie...