Internacia helpo aŭ eksterlanda helpo estas la translokigo de resursoj (kutime la translokigo de mono) de lando al lando [1]. La motivoj por doni helpon estas diversaj:
- Altruismo kaj solidareco kun landoj suferantaj de malriĉeco aŭ landoj trafitaj de natura katastrofo
- Deziro akiri politikan influon, tio estas influi la decidojn faritajn de diversaj landoj, ne nepre la lando kiu ricevas la helpon.
- Deziro plifortigi la pozicion de armeaj aliancanoj.
- Ekonomiaj motivoj de estaĵoj ene de la helpa lando: ekzemple, usonaj korporacioj kiuj produktas armilojn estas dungitaj de la donado de usona armea helpo al diversaj landoj.
Internacia helpo povas esti nur mallongperioda solvo, sed certe estis kazoj en kiuj la helpo por restarigi la ekonomion estis esenca, ekzemple en la kazo de la Plano Marshall [2]. Foje la helpo igas la profitantojn eviti preni respondecon por ŝanĝi sian situacion.
Eksterlanda helpo povas damaĝi subtenatajn landojn, subpremante la disvolviĝon de industrioj kaj servoj.
Helpfinanco povas esti transdonitaj al la buĝeto de la ricevanta lando por ĝenerala uzo, aŭ por financi antaŭdestinitajn celojn. Ekzemple, riĉa lando povas financi aŭtovojan konstruprojekton en evolulando.
La helpanta partio kaj la ricevanta partio de eksterlanda helpo povas esti registaroj, neregistaraj organizaĵoj aŭ individuoj.
