Lilian Harrison | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Lilian Gemma Harrison |
Jaiotza | Quilmes, 1904ko otsailaren 8a |
Herrialdea | Argentina |
Heriotza | Olivos (en) , 1993ko urtarrilaren 11 (88 urte) |
Jarduerak | |
Jarduerak | igerilaria |
Lilian Gemma Harrison (Quilmes, Argentina, 1904ko otsailaren 8a - Olivos, Argentina, 1993ko urtarrilaren 11) argentinar igerilaria izan zen. 1923ko abenduaren 22an munduko zabalena den Río de la Plata igerian zeharkatu zuen lehen pertsona eta uretan irauten munduko emakumezkoen errekorduna. Hego Amerikako igeriketaren aitzindaria izan zen.[1][2][3][4][5][6]
Lilian Harrison Quilmesen jaio zen 1904ko otsailaren 8an, etorkin britainiarren familia batean. 8 urte zituela, Ingalaterrara joan zen Hertfordshiren heztera, eta hantxe ikasi zuen igeri egiten. Argentinara 1920an itzuli zen, 16 urte zituela, eta San Isidro Klub Nautikoan igeri egiten hasi zen, Gunther Weberren zuzendaritzapean. Harekin hasi zen Rio de la Platako bidegurutzea prestatzen eta Vito Dumas, Romero Maciel eta Enrique Tiraboschiren laguntzarekin, besteak beste.[2]
Garrantzi handiko lehen proba 1923ko otsailaren 4an egin zuen, Zárate-Tigre, 67 kilometroko Paraná ibaian. Emakumezkoen munduko errekorra ezarri zuen: 21 ordu, 20 minutu. Errekorra laster gainditu zuen Anita Gutbrodek, 1923ko martxoaren 13tik 14ra 22 ordu eta 47 minutuan igeri egiten iraun baitzuen.[7][8][1]
1923an Río de la Plata zeharkatzeari ekin zion. Ordura arte bederatzi saio egin zituzten Enrique Tiraboschi, Luis Garramendy, Elio Pérez, Romero Maciel eta Vito Dumas igerilariek, denak osatu gabe. Dumas izan zen uretan denbora gehien eman zuena (25 ordu, 17 minutu); Maciel izan zen distantzia handiena osatu zuena, eta Berazategitik 3 kilometro falta zituela utzi zuen.
Lilian Harrisonek 1923ko abenduaren 21ean ekin zion gurutzatzeari Uruguaiko Koloniako portuan, goizeko 9:28an. Lehen zatian, Caracciolo (argentinarra, Uruguain hazia) eta Graneri (uruguaitarra) igerilariek lagundu zioten, eta hiru orduz borrokatu behar izan zuten korrontean Uruguaiko kostaldera ez itzultzeko. Gero hegoalderantz jo zuen, Tiraboschi eta Wernotrirekin batera.
15:30ean laranja-zukua hartu zuen, 17:00etan kafea eta 18:30ean azukre-koskorra. Gaua iristean, taldea konturatu zen ez zutela islagailurik eramatea aurreikusi, eta akats horrengatik proba bertan behera utzi beharra sortu zuen, baina ilargiari esker jarraitu egin zuen, argi falta konpentsatu baitzuen.[1]
Goizeko 1:00etik 4:00ak arte bakarrik igeri egin zuen. 4:30ean Argentinako kostaldea itsasontzietatik hauteman zen. Une horretan alde egitear egon zen, lehertuta baitzegoen, baina helmugatik 5 kilometrora zegoela jakin zuenean, jarraitu egin zuen.
Hurrengo eguneko goizeko 9:47an iritsi zen Argentinako kostaldera, Playa Coloradan, Punta Laratik gertu, 24 ordu eta 19 minutuan uretan egon eta 48 kilometro egin ondoren.
Egun bat lehenago nire eromenaz hitz egin zuen uruguaitar hartan pentsatu nuen lehenengo. Lilian Harrison (1973)
1924an, Mantxako Kanala lau aldiz gurutzatzen saiatu zen, lortu gabe, eta azken saiakeran itotzear egon zen.[9]
1925eko abuztuaren 1ean, Sena ibaitik 400 kilometrora egiten zen Paris Hiriko Maratoian parte hartu zuen. Lilian Harrison izan zen emakume bakarra hamabi gizonezko igerilariren artean, eta laugarren postuan iritsi zen.[9]
1926an ezkondu eta errendimendu handiko igeriketa utzi zuen. Alaba bat izan zuen, Sheila Clark, eta sei biloba.
Lilian Harrisonek 1923an Río de la Plata zeharkatzean izandako balentria 20 urte geroago errepikatu zuen emakume batek. 1943ko martxoaren 22an Lita Tiraboschi Koloniatik Punta Larara, Río de la Plata igerian gurutzatu zuen bigarren emakumea izan zen eta Pilar Geijo, 2018an. Ikus informazio osoa www.nadando.org / @nadandoargentinan
Lilian Harrisonen Río de la Platako bidegurutzea gogora ekarri zuen Crol lan sarituak, Verónica Schneck-en antzerki emanaldia, 2015. urtean estreinatu zena.