Ramiro II.a Monjea[1][2] —latinez: Remirus— (1086ko apirilaren 24a - Huesca, 1157ko abuztuaren 16a) Aragoiko erregea (1134-1157) izan zen.
Antso V.a, Nafarroako erregea eta Felizia Roucykoa gurasoak zituen.
Hasieran monje Frantzian eta abadea Huescan izan zen. 1134an Alfontso anaia oinordekorik gabe hiltzean Roda-Barbastroko apezpikua zen. Botoak utzi zituen behin-behinean eta Iruñeko Erresuma Gartzia V.a Ramiritzen eskuetan bazegoen ere, Aragoin hiru erregenahi ziren: Petri Atareskoa, Alfontso VII.a Gaztelakoa eta bera[3].
Potera finkatzeko Gilen IX.a Akitaniakoaren Ines alaba ezkondu eta Petronila zuten alaba. Erramun Berenger IV.ari ezkon-hitza eman zioten. Ezkontza-kontratuan, Barbastron 1137an sinatuta, Aragoiko Erresuma eta Bartzelonako konderria bere lotura adostu zuten[4].
Behin ezkontza legezkoa egin, bizitza publikoa utzi eta Huescako San Petri monasteriora itzuli zen, non Huescako kanpaiaren kondairan protagonista izan zen[5].
Aurrekoa Antso V.a Nafarroakoa |
Aragoiko erregea 1134-1157 |
Ondorengoa Petronila Aragoikoa |