De Midsiuwen is yn de Jeropeeske skiednis de perioade tusken rûchwei 500 en 1500 nei Kristus.
De Midsiuwen is yn de Jeropeeske skiednis de perioade tusken rûchwei 500 en 1500 nei Kristus.
Ofhinklik fan de ynfalshoeke binne der ferskate begin- en eindatums te jaan foar de Midsiuwen.
De ein fan de Midsiuwen is likegoed diskutabel:
De Midsiuwen wurde faak ûnderferdield yn 3 lytsere periodes:
De Wikipedy hat ek in side Iere Midsiuwen.Under de Iere Midsiuwen wurdt oer it algemien ferstien: de perioade fan sirka 470 oant 911; de skiednis fan Jeropa nei it yninoar stoarten fan it West-Romeinske Ryk. Soms wurdt ek de term Tsjustere Midsiuwen brûkt omdat, troch de gaos dy’t feroarsake waard troch in soad ynvaazjeweagen fan de lossleine folken, der net folle op skrift steld waard en ek in soad ynformaasje ferlern gie. Hjirtroch is noch in soad ‘tsjuster’ wat de krekte gong fan saken oanbelanget. Ek de algemiene efterútgong fan de befolking en libbensstandert, yn neffens it Romeinske ferline, dy’t stadichoan einige by de konsolidaasje fan de tastân troch Karel de Grutte.
De Jeropeeske befolking, dy’t by it begjin fan de jiertelling om-ende-by 70 miljoen minsken telde (as fergelyk: Sina hie doe 60 miljoen ynwenners), kromp yn de iere midsiuwen yn inoar ta 20-30 miljoen. Dit kaam net troch massale slachtings troch oarlochsgewelt of grutte hongersneden hoewol’t dy der wol in oandiel yn hienen. De grutste oarsaak liket te wêzen dat earder ûnbekende epidemyske sykten opdûkten dy't meibrocht waarden troch de ynfallende steppefolken, en dy massaal de kop opstutsen. De Jeropeeske befolking hie tsjin dizze sykten gjin wjerstân opboud, en it stjertepersintaazje by besmetting wie meastentiids mear as 50%. (Sa'n selde grutte stjerte troch sykten barde oerkaam de Yndianen yn de tiid fan de Spaanske Oerweldigers). Bekend fan kronykskriuwers út dy perioade is in gigantyske stjerte yn it Byzantynske Ryk ûnder Justinianus yn de 6e iuw.
De Hege Midsiuwen binne in wichtige perioade yn de skiednis fan West-Jeropa. Yn de wittenskip kaam de skolastyk op, de midsiuwske wiisbegearte. Yn dizze perioade bloeide ek it Pausdom as nea earder. Der wie in lange striid om wa’t it heechste gesach yn Jeropa krije moast: de Tsjerke of de aristokrasy. Dit wurdt de Ynvestituerstriid neamd. Yn Dútslân regeare it Saksyske hûs mei ûnder oaren Hindrik I, Otto I, en Otto III, letter it Frankyske hûs mei ûnder oaren Hindrik III en Hendrik IV. Yn Frankryk oefene Hugo Capet ynfloed út. Yn Ingelân kaam Willem de Oermasterder oan 'e macht.
Nei it jier 1000 kaam der mear stabiliteit yn it midsiuwske Jeropa. Oan de ynfallen fan de Wytsingen, dy’t lange tiid Jeropa teisterden, wie in ein makke. Yn Spanje waard de Reconquista ynsetten, it tebekkringen fan de Moaren út Spanje. Troch de ferbettere lânboumetoaden begûn de befolking flink ta te nimmen. Der waarden nije doarpen en stêden stifte. De besteande, almeast noch troch de Romeinen stifte, doarpen begûnen nei it ferfal sûnt de Romeinske tiid ek wer te groeien. En ek de hannel oer lange ôfstân kaam wer op’e gleed, sa't dy besrkeaun waard troch Marko Polo by syn reis nei Sina. Benammen Noard-Itaalje en it greefskip Flaanderen groeiden yn koarte tiid út ta rike gebieten. Fan 1080 ôf ûntstienen de earste universiteiten en wie der in grutte foarútgong yn keunst en arsjitektuer. Yn dizze perioade waarden de grutte Romaanske en letter Goatyske katedralen boud. Troch de tanimmende wolfeart koenen de rykste en machtichste stêden stedsrjochten keapje of ôftwinge by de aristokrasy.
Stadichoan groeide ek de sintrale macht yn it neidiel fan de lytse hearen. Der ûntwikkelen harren stadichoan sterke monargyen lykas Frankryk en Ingelân. Troch ferskillende oarloggen (lykas de Hûndertjierrige oarloch) en de pest foel yn de 14e iuw de ekonomyske groei stil. Troch de grutte stjerte kaam der in tekoart oan lânarbeiders en arbeidskrêften. Neffens guon ûndersikers wie dit in sterke stimulâns om meganyske (en arbeidsbesparjende) ferbetterings troch te fieren yn de lânbou en yn ambachten as mynbou metallurgy. Hjirmei waard it paad frijmakke foar de Nije Tiid, dêr’t de Jeropeeske (westerske) beskaving him yn útwreide oer de rest fan ’e wrâld.
Faak wurde de Midsiuwen sjoen as in perioade fan efterútgong en stagnaasje, neffens de Aldheid. Dit is net hielendal wier, want de Romeinen berjochten sels dat de technyske feardichheden fan de 'barbaren' op syn minst lykweardich wienen oan dy fan harsels. De Romeinen wienen folle better yn organisearjen en gearwurkjen, en de Grykske wiisbegearte en wittenskip wienen dúdlik superieur oan dy fan de barbaren. Mar wat praktyske saken as bygelyks technyske bekwamens yn metaalbewurking oangiet wienen de Germaanske ynfallers better as de Romeinen, wat út archeologyske fynsten ek blykt. Yn dizze perioade waarden in soad belangrike útfinings dien en al besteande útfinings ferbettere.
In pear foarbylden:
Tema:Midsiuwen – Wikipedy hat ek in temaside oer de Midsiuwen