| Abbas II de Exipto | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 14 de xullo de 1874 |
| Lugar de nacemento | Alexandría |
| Falecemento | 19 de decembro de 1944 |
| Lugar de falecemento | Xenebra |
| Soterrado | Qubbat Afandina |
| Nacionalidade | Imperio Otomán, Sultanato de Exipto e Reino de Exipto |
| Relixión | Islam |
| Ocupación | político |
| Pai | Tewfik Paxá |
| Nai | Amina Najiba Khanum Effendi |
| Cónxuxe | Marianna Török e Ikbal Khanum Effendi |
| Fillos | Prince Muhammad Abdel Moneim |
| Premios | Gran cruz da Lexión de Honor, Cabaleiro da Orde de Santo Alexandre Nevski, Cabaleiro gran cruz da Orde do Baño, Gran Cruz de Cabaleiro da Real Orde Victoriana, Grand Cross of the Order of Wissam El Alaouite, Cabaleiro da Gran Cruz da Orde de san Miguel e san Xurxo, Grand Cross of the Imperial Order of Leopold, Grand Cross of the Order of Franz Joseph, Ordem de Alberto Valoroso Rei de Saxónia, Order of Saint Stanislaus, 1st class, Cadea Real Victoriana, Knight Grand Cross in the Order of the Netherlands Lion, Knight Grand Cross of the Order of Pius IX, Collar of the Order of Charles III, Comandante da Grã-Cruz da Ordem da Estrela Polar, Order of the Royal House of Chakri, Gran Cruz da Orde de Dannebrog, Order of Chula Chom Klao, House and Merit Order of Peter Frederick Louis, Order of the Saxe-Ernestine, Grand Cross of the Order of the Redeemer, Ordem do Príncipe Danilo I do Montenegro, Order of Carol I, Order of Ludwig I, Order of Saint Stephen of Hungary, Knight Grand Cross of the Order of Saints Maurice and Lazarus, Order of the Star of Ethiopia, Grand Cordon of the Order of Leopold, Order of the Black Eagle, Albania, Grand Cross of the Order of the Red Eagle, 1st class, Order of the Medjidie, Order of Saint Stanislaus e Ordem de Dannebrog |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Abbas II, Abbas Hilmi Pachá (en árabe: عباس حلمي باشا), nado o 14 de xullo de 1874 e morto en decembro de 1944 en Xénova, foi o derradeiro khedive de Exipto e o Sudán entre 1892 e 1914.
Como descendente de Mehemet Ali, sucedeu ao seu pai, Tewfik Pasha, como khedive de Exipto e o Sudán. De rapaz visitou o Reino Unido e tivo un titor británico durante algún tempo no Cairo. Estudou en Lausana e Viena, dominando ademais do turco e o árabe, o inglés, francés e alemán.
Cando aínda estaba a estudar en Viena produciuse a súpeta morte do seu pai que o levou ao cargo de khedive. Durante os seus primeiros anos no cargo soubo rodearse dun grupo de conselleiros europeos que o animaron e learon a oporse ás inxerencias británicas. Compre destacar que nesta época o exército británico tentouse aproveitar na xuventude do novo mandatario para ocupar militarmente o país en 1882. Esta intervención británica en Exipto estaba personificada na figura do xeneral sir Evelyn Baring, Cónsul Xeral do Cairo, que defendía os intereses británicos no país.
Logo dalgúns enfrontamentos co exército de ocupación viuse obrigado a facer concesións e a cooperar coas iniciativas progresistas que lles interesaban aos británicos na rexión. Isto era o que facía de cara á galería, pois ao mesmo tempo financiaba o movemento nacionalista que dirixía Mustafá Kamil e o xornal independentista Al-Mu`ayyad. Mentres Kamil gañaba o apoio popular para un partido nacional, o khedive distanciábase en público del.
En 1906 os nacionalistas moderados dirixidos por Ummah, que gobernaban co apoio dos británicos, esixiron un goberno constitucional; para evitalo, Abbas reconciliouse cos británicos. En 1907 aprobaba a formación do Partido Nacional, dirixido por Mustafa Kamil, para oporse ao partido de Ummah.
En 1912 Kitchener substitúe a Evelyn Baring como cónsul xeral e manda ao cárcere aos líderes do Partido Nacional, eliminando ao mesmo tempo atribucións do khedive. e a autoridade de Abbas foi perdendo atribucións. Abbas II apoiou aos turcos otománs na I Guerra Mundial, chamando á rebelión contra os ingleses a exipcios e sudaneses, o que lle valeu ser deposto en 1914 polo Reino Unido, que estableceu un protectorado en Exipto.
Ao conseguir Exipto a independencia en 1922, foi nomeado rei o sultán Fuad, e Abbas pasou o resto da súa vida exiliado, morrendo en Xénova o 19 de decembro de 1944.
Durante o seu reinado estableceu un sistema de xustiza autóctono, rebaixou os impostos, restaurou os sistemas de irrigación abandonados polo Estado durante anos, e ditou normas para mellorar a sanidade e a educación. Demostrou grande interese pola agricultura e a gandería.
Entre os seus logros, está a reconquista do Sudán en 1898, e a realización de grandes obras públicas:
| Control de autoridades |
|
|---|
