As Brigadas Internacionais constituían unidades militares do exército da Segunda República Española durante a Guerra Civil formadas por voluntarios de diferentes países para loitar contra o exército franquista.

Historia

Estímase que houbo 59 380 brigadistas estranxeiros de 54 países, dos cales morreron 9934, aínda que o total de militantes foi 35 252, non superando os 20 000 ao tempo, na súa maioría non foron soldados senón traballadores recrutados polos partidos comunistas de cada país^{[Cómpre referencia]}. Os franceses constituíron a nacionalidade máis importante^{[Cómpre referencia]}. A súa base estaba en Albacete.

A idea das Brigadas Internacionais partiu do Komintern, nun principio o goberno da República rexeitou a idea, pero logo diante as dificulades da guerra autorizouna formalmente o 23 de outubro^{[Cómpre referencia]}. A sede internacional de recrutamenteo estableceuse en París e o núcleo das primeiras Brigadas Internacionais estableceuse con 300 dos atletas que acudiran aos Xogos Populares de Barcelona e que decidiran organizar unha brigada para combater en España^{[Cómpre referencia]}.

As Brigadas participaron na defensa de Madrid de 1936, as batallas do río Jarama, Guadalaxara, Brunete, Teruel, Aragón e o Ebro. O 23 de setembro de 1938 disolveuse ao chegar un acordo o goberno republicano co Comité de non intervención^{[Cómpre referencia]}.

Véxase tamén

Outros artigos

• Batallón Británico
• Brigada Dabrowski
• XV Brigada Internacional