Kish foi unha cidade do Norte da Baixa Mesopotamia (o que máis tarde seria o país de Akkad). Foi fundada probablemente cara a principios do terceiro milenio, aínda que hai constancia de poboamentos máis antigos pola súa zona: Nivel El'Amiya (período Ubaid 4000-3500 adC), Yemdet-Nasr (período Uruk 3500-3000 adC). Kish (Tell al-Uhaymir) comprende os asentamentos de Ingharra, Uhaimir, así como outros de menor importancia. Atopábase situada a uns 15 km ao leste de Babilonia.

Historia

O asentamento paulatino dos semitas (Acadios) na baixa mesopotamia e no baixo Diyala, seguramente tivo como centro comercial e político á cidade de Kish, cuxa poboación no período Protodinastico xa era principalmente acadia como o demostra a lista de reis, que teñen nomes claramente semitas.

A hexemonía de Kish en Akkad e máis tarde en gran parte da baixa Mesopotamia deu como resultado que os reis sumerio-acadios que pretendían a supremacía sobre os seus rivais, titulásense habitualmente co título ás veces honorífico de "Rei de Kish" ou "Rei das catro partes" (Sumer, Elam, Subartu e Amurru con Kish no centro).