A polpa das froitas é un tecido vexetal que, debido á súa apetecibilidade por conter substancias alimenticias, ten como obxecto favorecer a dispersión das sementes. Por iso a polpa de diferentes tipos de froitas e verduras desempeña un importante papel na nutrición de numerosos animais, incluído o home.
Moitas plantas poden diseminar as súas sementes nun raio importante servíndose de animais. Para iso, revisten as, a miúdo, non dixeríbeis sementes cunha zumarenta e nutritiva polpa. Os animais que se alimentan dos froitos depositan as súas sementes, sen telas dixerido, nun lugar máis ou menos afastado de onde apañaron o froito. Deste xeito as especies vexetais esténdense de forma máis rápida.
A diferenza das noces, onde a semente é o verdadeiro alimento para os animais, no caso das froitas esta inxírese de forma accidental. Isto ten a vantaxe de que, para a mesma cantidade de sementes para diseminar, son menos as que ten que crear a propia planta, xa que non só as que se esqueceron e se perderon poden xerminar. Ademais non teñen unha casca dura que protexa á semente.
Pola contra, grazas á polpa, moitas especies animais séntense atraídas pola semente (en realidade, pola froita) e contribúen á súa diseminación. Cando a semente se depón xunto co excremento, este supón un medio de cultivo con nutrientes. No caso das drupas pequenas (cereixas, olivas), que son devoradas maioritariamente polos paxaros, a polpa sepárase da semente co peteiro e non se dixire, simplemente se desbota.
Na industria da alimentación a polpa é un produto intermedio, non adecuado para o consumo, que se utiliza para marmeladas, xeleas, recheos, lambetadas ou bebidas.[1]
Mediante presión da polpa da froita conséguese zume de froita ou, no caso de verduras, zume de verdura.
