Hundingjar (eða kýnikar) (forngríska: Κυνικοί [frb. Kunikoj], latína: Cynici) voru heimspekingar í Grikklandi til forna. Stefnan fól í sér róttæka höfnun á félagslegum gildum og rík hneigð til meinlætalífs. Þeir hvöttu fólk til að hleypa dýrinu lausu innra með sér og gerðu oft sitt ýtrasta til að hneyksla fólk og stunduðu m.a. sjálfsfróun á almannafæri. Frægastur hundingja er sennilega Díógenes hundingi sem bjó í tunnu. Meðal annarra hundingja voru Krates, Demetríos og Demonax.
Hundingjar sóttu innblástur sinn til Sókratesar en upphafsmaður hundingjastefnunnar var heimspekingurinn Antisþenes (444-365 f.o.t.) sem verið hafði vinur og nemandi Sókratesar. Hundingjar höfðu síðar mikil áhrif á Zenon frá Kítíon, upphafsmanns stóuspekinnar og aðra stóumenn, svo sem Epiktetos.
