Winnetka USTA Pro Tennis Championship | |
---|---|
Altri nomi | Nielsen USTA Pro Tennis Championship |
Sport | |
Categoria | ATP Challenger Series |
Paese | Stati Uniti |
Luogo | Winnetka |
Impianto | A.C. Nielsen Tennis Center |
Superficie | Cemento |
Organizzatore | Federazione tennis statunitense (USTA) |
Cadenza | Annuale |
Discipline | Singolare e doppio maschile |
Partecipanti | 32S/16Q/16D |
Sito Internet | Sito ufficiale |
Storia | |
Fondazione | 1984 |
Soppressione | 2019 |
Numero edizioni | 28 |
Record vittorie | Myles Wakefield (2, doppio) |
Il Winnetka USTA Pro Tennis Championship, noto anche come Nielsen USTA Pro Tennis Championship per ragioni di sponsorizzazione, è stato un torneo professionistico maschile di tennis. Faceva parte dell'ATP Challenger Tour e del circuito professionistico organizzato dalla Federazione tennis statunitense, la United States Tennis Association (USTA). Inaugurato nel 1984, ha subito nel corso degli anni diverse interruzioni. Si è giocato annualmente sui campi in cemento dell'A.C. Nielsen Tennis Center a Winnetka, negli Stati Uniti.
Il torneo non è mai stato vinto due volte nel singolare dallo stesso tennista, mentre nel doppio solo Myles Wakefield è riuscito a bissare il successo.
Anno | Campione | Finalista | Punteggio |
---|---|---|---|
1984 | Marc Flur | Mike Leach | 6–3, 6–4 |
1985 | Barry Moir | Harold Solomon | 2–6, 7–5, 6–2 |
1986 | Non disputato | ||
1987 | Simon Youl | Roberto Saad | 5–7, 7–6, 6–3 |
1988 | Jeff Tarango | Gianluca Pozzi | 7–5, 5–7, 6–2 |
1989 | Brian Garrow | Todd Martin | 6–4, 6–2 |
1990 | Cristiano Caratti | Chris Garner | 7–6, 6–1 |
1991 | Byron Black | Todd Martin | 6–4, 4–6, 6–2 |
1992 | Chuck Adams | Steve Bryan | 6–4, 6–4 |
1993 | Kevin Ullyett | Maurice Ruah | 6–3, 6–2 |
1994 | Vince Spadea | Cristiano Caratti | 6–1, 4–6, 7–5 |
1995 1996 |
Non disputato | ||
1997 | Gianluca Pozzi | Wayne Black | 6–4, 6–2 |
1998 | Geoff Grant | Diego Nargiso | 5–7, 6–3, 7–5 |
1999 | Alex O'Brien | Maks Mirny | 6–2, 6–2 |
2000 | Takao Suzuki | Yong-Il Yoon | 6–2, 6–4 |
2001 2005 |
Non disputato | ||
2006 | Sam Querrey | Andrea Stoppini | 6–2, 6–3 |
2007 | Noam Okun | Kevin Anderson | 6–4, 6–3 |
2008 | Rajeev Ram | Scoville Jenkins | 7–5, 6–4 |
2009 | Alex Kuznetsov | Tim Smyczek | 6–4, 7–6(1) |
2010 | Brian Dabul | Tim Smyczek | 6–1, 1–6, 6–1 |
2011 | James Blake | Bobby Reynolds | 6–3, 6–1 |
2012 | John-Patrick Smith | Ričardas Berankis | 3–6, 6–3, 7–6(3) |
2013 | Jack Sock | Bradley Klahn | 6–4, 6–2 |
2014 | Denis Kudla | Farrukh Dustov | 6–2, 6–2 |
2015 | Somdev Devvarman | Daniel Nguyen | 7–5, 4–6, 7–6(5) |
2016 | Yoshihito Nishioka | Frances Tiafoe | 6–3, 6–2 |
2017 | Akira Santillan | Ramkumar Ramanathan | 7–6(1), 6–2 |
2018 | Evgenij Karlovskij | Jason Jung | 6–3, 6–2 |
2019 | Bradley Klahn | Jason Kubler | 6–2, 7–5 |
Anno | Campione | Finalista | Punteggio |
---|---|---|---|
1984 | Dan Goldie Michael Kures |
Ricardo Acuña Belus Prajoux |
3–6, 6–4, 7–5 |
1985 | Ricky Brown Luke Jensen |
Kelly Evernden Brian Levine |
6–4, 6–7, 6–4 |
1986 | Non disputato | ||
1987 | Tobias Svantesson Jon Treml |
Pieter Aldrich Warren Green |
6–3, 6–4 |
1988 | Ricardo Acuña Royce Deppe |
Jared Palmer Pete Sampras |
6–4, 6–4 |
1989 | Ville Jansson Scott Warner |
Bill Benjes Arthur Engle |
6–7, 6–4, 6–4 |
1990 | Zeeshan Ali Menno Oosting |
Doug Flach Luis Herrera |
4–6, 6–3, 6–2 |
1991 | Byron Black Scott Melville |
Keith Evans Dave Randall |
6–4, 4–6, 6–2 |
1992 | Andrew Kratzmann Roger Rasheed |
Rick Witsken Todd Witsken |
6–3, 3–6, 6–3 |
1993 | Wayne Arthurs Mark Petchey |
Pat Rafter Sandon Stolle |
7–6, 6–7, 6–4 |
1994 | Brian MacPhie David Witt |
Doug Flach Wade McGuire |
7–5, 6–2 |
1995 1996 |
Non disputato | ||
1997 | Michael Sell Myles Wakefield (1) |
Chad Clark Ben Ellwood |
6–3, 7–6 |
1998 | Grant Silcock Myles Wakefield (2) |
Geoff Grant Mark Merklein |
1–6, 7–6, 7–6 |
1999 | James Blake Thomas Blake |
Maks Mirny Alexander Reichel |
6–4, 6–7, 6–3 |
2000 | Hyung-Taik Lee Yong-Il Yoon |
Matthew Breen Luke Smith |
2–6, 7–5, 6–3 |
2001 2005 |
Non disputato | ||
2006 | Cecil Mamiit Eric Taino |
Scoville Jenkins Rajeev Ram |
6–2, 6–4 |
2007 | Patrick Briaud Chris Drake |
Nicholas Monroe Izak Van Der Merwe |
7–6(5), 6–4 |
2008 | Todd Widom Michael Yani |
Ti Chen Jose Statham |
6–2, 6–2 |
2009 | Carsten Ball Travis Rettenmaier |
Brett Joelson Ryan Sweeting |
6–1, 6–2 |
2010 | Ryler DeHeart Pierre-Ludovic Duclos |
Rik De Voest Somdev Devvarman |
7–6(4), 4–6, [10–8] |
2011 | Treat Conrad Huey Bobby Reynolds |
Jordan Kerr Travis Parrott |
7–6(7), 6–4 |
2012 | Devin Britton Jeff Dadamo |
John Peers John-Patrick Smith |
1–6, 6–2, [10–6] |
2013 | Yuki Bhambri Michael Venus |
Somdev Devvarman Jack Sock |
2–6, 6–2, [10–8] |
2014 | Thanasi Kokkinakis Denis Kudla |
Evan King Raymond Sarmiento |
6–2, 7–6(4) |
2015 | Johan Brunström Nicholas Monroe |
Sekou Bangoura Frank Dancevic |
4–6, 6–3, [10–8] |
2016 | Stefan Kozlov John-Patrick Smith |
Sekou Bangoura David O'Hare |
6–3, 6–3 |
2017 | Sanchai Ratiwatana Christopher Rungkat |
Kevin King Bradley Klahn |
7–6(4), 6–2 |
2018 | Austin Krajicek Jeevan Nedunchezhiyan |
Roberto Maytín Christopher Rungkat |
6(4)–7, 6–4, [10–5] |
2019 | JC Aragone Bradley Klahn |
Christopher Eubanks Thai-Son Kwiatkowski |
7–5, 6–4 |