Imago Gautamae Buddhae in Bodhgaya Indiae. Bodhgaya secundum memorias antiquas habetur locus ubi ipse vigilabat.[1]

Buddhismus[2] (a verbo buddha 'expergefactus; sapiens'), sive Buddhae religio,[2] est corpus praeceptorum saepe religio habitum,[3] vel tantum modus vivendi, qui circa saeculum sextum a.C.n. in India ortus est. Hoc cogitationis fideique systema potius et practicum quam philosophicum a quodam sapiente solitario sive monacho dicto idcirco Sakyamuni, cuius nomen quotidianum Siddharta Gautama fuisse videtur. Ex regali stirpe Gotamidarum progenitus, sapientiam quaerens, ad Brahmanes se contulit ut ab eis edoceretur; sed eorum dogmate haud contentus, eos mox reliquit et in solitudinem, ubi vitam austeram ducebat, sese recepit; unde non multo post ad novam doctrinam suam divulgandam prodiit.[4] Alius schola docet Buddhismum esse doctrinam qua adsectatores ad sensum realitatem ducerentur.[5] Multi eruditi Buddhismum habentur pluralitatem, non rem unicam.[6] Buddhism etiam appellatur Buddha Dharma vel Dhamma, quod Sanscritice et Pali, in linguis textuum antiquorum, 'doctrina vigilantis' significat.

Buddhismus, ut ultima felicitas ab homine adquiratur, quattuor veritates, uti aiunt, sublimes statuit:

Vexillum Buddhisticum internationale, anno 1885 promulgatum, ex anno 1950 internationale Buddhismi signum est.

Iam media, ope quorum Nirvana obtineri potest, octo enumerantur:

Ex diversis historicorum sententiis, quid sit Nirvana, illa esse rectior videtur, quae eam annihilationem sive statum, in quo quaevis vita exhauriatir, esse dicit; nam quidquid de novitae huius doctrinae sit, quae tantum partem moralem systematis Buddhismi tangere videtur, principia sua ex philosophia Pantheismi materialis et Atomismi Brahminorum sequuntur; iam enim Capila de comuni quadam vi naturae, silens de Deo, loquitur, Canada quoque compositionem corporum sine causa prima explicat. Cum vero vis communis sive natura, ubique diffusa et tamen omnino indeterminata, similis nihilo sit, supremum principium omnium entium et finem esse nihilum absolutum, annihilationem essendi, existendi, cogitandi, sive Nirvanam, mortem completam sequitur; adeo ut omnes actiones morales a Sakyamuni praescriptae via sint ad nihilum, finem omnium philosophi aspirationum.

Per totam enim Indiam, tempore regni Augusti et Tiberii apud Sinas, saeculo septimo apud Thibetanos, saeculis tredecimo et quarto decimo adhuc vividius ubique sub nova forma diffusa est.

Signa Buddhismi

Kinkaku-ji, tentorium aureum, templum Buddhisticum in Iaponia situm.

Octo felicia Mahayanae Vajrayanaeque signa sunt:

Disciplinae Buddhisticae

Sunt tres disciplinae fundamentales:

Nexus interni

Stupa Bodhnath Kathmandu in urbe Nepaliae.

Notae

  1. De Bodhgaya (Buddhanet.net).
  2. 2.0 2.1 Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009.
  3. Chambers Dictionary, 2006; Merriam-Webster's Collegiate Dictionary, 2003; New Penguin Handbook of Living Religions, 1998; Dewey Decimal System of Book Classification; [1].
  4. Vide, exempli gratia, Termini et notiones Buddhisticae.
  5. Exemplorum gratia: Thich Nhat Hanh, Old Path White Clouds ; Dorothy Figen, Is Buddhism a Religion?; Narada Thera, Buddhism in a Nutshell.
  6. Gethin 1998:2; Robinson et al., Buddhist Religions, ed. 5a (Belmont Californiae: Wadsworth, 2004).
  7. IAO131. "Thelema & Buddhism" in Journal of Thelemic Studies 1(1) 2007:18–32.

Bibliographia

Buddhismus Sericus mores Mahayanos sequitur, cuius scholae populo gratissimae hodie sunt Terra Pura et Zen. Simulacrum Buddhae sedentis circa 650 anno ex Domu Tang Hebei Provinciae Sinarum.
Tabula vias propagationis Buddhismi Mahayano a primo usque ad decimum saeculum ostendit.
Buddhistici monachus oculis caeruleis Mediae Asiae (laeva) et monacus Sericus apud Bezeklik, Tarim Basin? orientalis, Sinarum, saeculis nono et decimo.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Buddhismum spectant.