Linguae Caucasicae Septentrionales, aliquando simpliciter Caucasicae appellatae, sunt binae familiae linguarum in usu in Caucaso, praecipue in regionibus septentrionalibus: familia Caucasica Boreoccidentalis, etiam Pontica, Abasgico–Adygeica, Circassica, vel Caucasica Occidentalis appellata; et familia Caucasica Boreorientalis, etiam Nakh–Daghestanica vel Caucasica Orientalis appellata. Nonnulli linguistae, insigniter Sergius Starostin et Sergius Nikolaev, putant hos greges ex lingua communi abhinc annorum fere quinque milia ortos esse.[1] Hoc autem propositum haud facile aestimatur, et controversum manet. Sunt a triginta quattuor ad triginta octo linguae Caucasicae Septentrionales distinctae.
Huic familiae fortasse pertinuit lingua Hattica exstincta.
Huic familiae fortasse pertinuerunt linguae Hurrica et Urartaea exstinctae.
Quamquam linguae Caucasicae Septentrionales interdum simpilicter "Caucasicae" appellantur, sensu strictiore linguae Caucasicae Septentrionales sunt linguarum Caucasicarum pars; altera pars sunt linguae Kartvelianae.