Machaerus (Graece Μαχαιροῦς, i.e. 'pugio') est castellum in orientali ripa lacus Asphatitis ab Iudaeorum rege Alexandro Iannaeo circa 90 a.C.n. thesaurorum regiorum custodiendorum causa aedificatum, in regione quae tum Peraea[1] dicebatur ac nunc pars Iordaniae est. Iam anno 57 a.C.n. a proconsule Romano Aulo Gabinio dirutum est postquam regis Aristobuli II filius Alexander nomine huc cum militibus confugerat[2]. Cisterna 15,50m alta quae 110 000 litra aquae capere poterat ab archaeologis effossa ad illa Hasmonaea tempora referenda est[3].
At Herodes Magnus qui opportunitatem loci ad incursiones Nabataeorum cavendas perspexerat non tantum arcem validissimam sed etiam domum regiam in qua ipsum habitare liberet et parvam urbem turribus et moenibus bene munitam ibi exstruxit. Herode mortuo Machaerus cum reliqua Peraea filio eius tetrarchae Herodi Antipae hereditas obvenit, qui in hoc ipso loco Salomae saltantis pretium decollato Ioanne Baptista persolvisse dicitur[4]. Paulo post anno 36 rex Nabataeorum Aretas IV Machaeruntem arcem cepit et vastavit. Quae postea in regnum Herodis Agrippae I inclusa anno 44, cum rex obiit, in provinciam Romanam Iudaeae translata est.
Ineunte primo bello Iudaico, anno 66, praesidium Romanorum qui arcem occupabant recesserunt ne ab infestis incolis circumvenirentur[5] et zelotae illam arcem retinuerunt usque ad annum 72, cum legato Lucilio Basso eos obsidenti eam tradiderunt ne dux captivus supplicio crucis ante omnium oculos adficeretur. Tum Romani oppidum Herodianum solo adaequarunt.