Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Pipamperonum
Cognitores
ChemSpider 4664
PubChem 4830
Natura chemica
Pipamperonum
Formula summarum C
21H
30FN
3O
2
Massa molaris 375.488 g/mol
Natura pharmacologica
Codex ATC N05AD05 (WHO)
Semivita biologica 17-22 horae
Metabolismus iecore (hepaticus)
Excretio renibus
Ad usum therapeuticum
Applicatio per os

Pipamperonum est substantia sedativa atque antipsychotica levior, ideoque praecipue ad therapiam insomniae, etiam delirii praescriptum. Effectus maior est sedatio. In corpore substantia multa receptoria inhibit. Semivita eius valde longa invenitur.

Natura Pipamperoni

Natura chemica

Pipamperonum ut benperidolum et haloperidolum et triperidolum est butyrophenonorum (butyrophenonum est 1-phenylbutan-1-onum). Structura chemica melperoni est 1-[4-(4-Fluoro-phenylo)-4-oxobutylo]-1,4-bi-piperidino-4-carbamidum.

Massa molaris est 375.488 g/mol.

Natura pharmacologica

Pipamperoni effectus sedativus est. Codex ATC est N05AD05.

Pharmacodynamica

Pipamperono potissime plurima receptoria obsidentur (vide tabulam).

Receptorium Affinitas ligandi
Ki (nM)[1]		 Annotatio
serotonini 5-HT1A 5.46
serotonini 5-HT1B 5.54
serotonini 5-HT1D 6.14
serotonini 5-HT1E 5.44
serotonini 5-HT1F <5
serotonini 5-HT2A 8.19
serotonini 5-HT5 5.35
serotonini 5-HT7 6.26
adrenergici α1 7.23
adrenergici α2A 6.15
adrenergici α2B 7.08
adrenergici α2C 6.25
dopamini D1 5.61 Haloperidolum: 1.55 (fortius)
dopamini D2 6.71 Haloperidolum: 1.55 (fortius)
dopamini D3 6.58 Dopamini receptoriorum affinitas altissima;
Haloperidolum: 0.74 (fortius)
dopamini D4 7.94

Pharmacocinetica

Effectus primi transitus magnus. Semivita biologica .[2] 17-22 horae est. Excretio est per urinas et biles.

Effectus pipamperoni

Cum uso melperoni animum advertere ad effectus secundarios et interactiones necesse est.

Effectus secundarii

Exempli (!) sunt:

Nuntii casuum seniorum uno morbo Alzheimeriano aegroto[4], duorum aliorum[5] hypothermiam intermittentem descripsit.

Usus medicus

Pipamperonum est sedativum atque antipsychoticum levius, ideoque praecipue ad therapiam insomniae, etiam delirii[6] praescriptum. Una casus descriptio effectum schizophreniae refractoriae combinatione substantiarum clozapini, valproati, et pipamperoni ostendit[7].

Nexus interni

Notae

  1. ↑ PDSP.
  2. ↑ Goldbook.
  3. ↑ Bont L., Bosker H. A., Brus F., Yska J. P., Bosch F. H. (Iun 1998). "Torsade de pointes after pipamperone intoxication". Pharmacy world & science 20 (3): 137  doi:10.1023/a:1008656321870
  4. ↑ Kamp D., Paschali M., Lange-Asschenfeldt C. (Sep 2016). Reversible Hypothermia in a Drug-naive Inpatient with Alzheimer's Disease Receiving Pipamperone. 49. pp. 213-4  doi:10.1055/s-0042-105442
  5. ↑ Eikenboom H. C., Janssens A. R., Rosekrans P. C., Molendijk W. (Feb 1997). "Hypothermia during use of pipamperone". Nederlands tijdschrift voor geneeskunde 141 (6): 301-3 
  6. ↑ Boettger S., Knöpfel S., Schubert M., Nuñez D. G., Plichta M. M., Klaghofer R., Jenewein J. (Iul 2017). "Pipamperone and delirium: a preliminary evaluation of its effectiveness in the management of delirium and its subtypes". Swiss medical weekly 147: w14471  doi:10.4414/smw.2017.14471
  7. ↑ Paraschakis A. (Mar-Apr 2014). "Pipamperone augmentation of clozapine and sodium valproate in refractory schizophrenia: a case report". Clinical neuropharmacology 37 (2): 60-1  doi:10.1097/WNF.0000000000000021
Categoriae