Radioactivitas vel tabes radioactiva describit naturali atomorum nucleorum instabilium discessione, cum energia particulis ionizantibus vel radiatione promissa. Tales nuclei instabiles commutantes mobiles vel radioactivi appellantur. Pariter atomi, quibus nuclei radioactivi insunt, radioactivi nominantur.
Plures atomi terrestres non sunt radioactivi, sed atomi qui numerum neutrorum habent supra aut infra numerum necessarium pro stabilitate exhibent radioactivitatem. Exempli gratia, carbonii atomus 6 protona habet, saepius 6 quoque neutrona; numerus atomicus est ergo 12 et haec varietatem "carbonium-12" nominamus. Sunt autem atomi carbonii qui 8 neutrona habent. Haec carboni varietas est "carbonium-14" et radioactiva est. Varietates atomi vel elementi quae numeros differentes neutrorum habent sunt isotopi. Exempli gratia, carbonium-12 et carbonium-14 sunt isotopi elementi carbonii.
Radioactivitas necesse est aut cum bomba atomica; id est usu militario quod Societas Internationalis pro Energia Atomica prohibetur, aut cum reactorium nucleare: id est usu pacifico.
Radioactivitatem prima describit Antonius Henricus Becquerel die 24 Februarii 1896, deinde Maria Curie, chemica Polona quae Lutetiae laboravit.
