Sorbus domestica (binomen a Carolo Linnaeo anno 1753 statutum) est species plantarum florentium generis Sorbi et familiae Rosacearum in Europa sponte virens ibique iam diu culta, cuius fructus, nomine sorbum, comeditur variisque modis in cibum et potiones convertitur. Temetum nomine cormé de sorbis conficitur.
Scriptorum Latinorum antiquorum Palladius productius de servatio sorborum anno circiter 400 scripsit:
Ad sorba eo modo bisecta iamdudum Aristophanes, persona Symposii Platonis, alluserat: homines enim, sicut sorba bisecta, dimidia perdita semper quaerunt.[2]
Sorbum litteris Francogallicis (nomine corme) ab auctoribus provinciarum occidentalium laudatur, ab illo primo qui saeculo XIII Roman de la rose componere inceperit. Ille inter enumerationems fructuum domesticorum bis sorba comprehendit:
("Hortus arbores domesticos habuit qui portaverunt cotonea, persica, castanea, nuces, mela, pira, mespila, pruna alba et nigra, rubra cerasa recentia, sorba ovata et rotunda, avellana").[3] Sed poëta classicus Petrus Ronsard medio saeculo XVI inter fructus vallis Ligeris comprehendit, descriptione formulaica diaetetica addita:
("... et cornum duro nucleo lapideo includens, sorbum etiam ventrem adstringens ...")[4] Temetum de sorbis confectum, a Vergilio et Palladio (vide supra) sine nomine descriptum, saeculo XVI nomine Francogallico cormé Franciscus Rabelaesus refert.[5]
Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • IUCN Red List • Plantes d'Afrique • INPN France • USDA Plants Database |
Vide "Cormus domestica" apud Vicispecies. |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Sorbum domesticam spectant. |