Notae primae symphoniae quintae illius Beethoven, anno 1808 scriptae.
Symphonia octava Gustavi Mahler, secunda pars, notatio musica a Mahler ipso anno 1910 scripta.

Symphonia (e verbis Graecis σύν 'cum, coniunctus' + φωνή 'sonus, vox') in musica classica Occidentali est extenta compositio musica, paene semper pro orchestra composita. Verbum symphoniae non necessarie peculiarem formam significat, sed plurimae symphoniae principio sonatae utuntur. Multae symphoniae sunt opera tonalia in quattuor motibus, quorum primus formam sonatae usitate habet, quam theoristae musicae saepe describunt ut structuram symphoniae aetatis classicae, quamquam multae symphoniae a classicis formae antistitibus notis compositis—Francisco Iosepho Haydn, Wolfgango Amadeo Mozart, Ludovico van Beethoven—hoc exemplar non obtemperant.

Exemplum

Ludovici van Beethoven Symphonia nona in D minore, op. 125, symphonia quattuor motuum, Vindobonae anno 1824 primum cantata est. Alia symphonia sunt Symphonia nona in C maiore, D. 944 "Magna" a Francisco Petro Schubert, Symphonia sexta in A minore a Gustavo Mahler, et Symphonia nona in D molli a Antonio Bruckner.

Bibliographia

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!