Tatari^[1] (ipsorum lingua Tatar vel Törk-Tatar, Pl. Tatarlar vel Törk-Tatarları appellati) sive – antiquius – Tartari^[2] a Medio Aevo est appellatio, quae in variis gentibus denotandis adhibita est. Medio Aevo imprimis greges Mongolici, qui Cingischam duce Europam orientalem populati sunt, ita vocati sunt ("qui e Tartaro veniunt").

His diebus hoc nomen imprimis ad gentem Turcicam denotandam, quae multas partes Eurasiae et maxime rem publicam Russicam nomine Tatarstan inhabitant, in usu est.

Tatari - unum nomen pro multis gentibus

[recensere | fontem recensere]

Nomen Tatarorum multis in rebus adhibetur. Tatari (sive plerumque Tartari) nominabantur sive nominantur:

Medio Aevo homines linguae Turcicae regiones, quae a lacu Baikal in merdiem et orientem spectant, incolentes. Saeculo decimo tertio imprimis eas habitabant regiones, quae inter Kerulenem inferiorem et Amur flumina sunt, qua de causa et Tatari Kerulenses^[3] appellantur.
Usque ad Novum Aevum ineuntem gentes linguae Tungusicae orientem Sibiriae et boreo-orientem hodiernae Rei Publicae Popularis Sinarum inhabitantes.
Ante Unionem Sovieticam conditam (1922): Variae gentes linguae Turcicae in territorio Russico viventes, inter alias Azerienses, Nogaici, Kazachi, Chakassi et multae aliae.
Tatari Crimenses^[4] et Tatari Scythiae Minoris illis propinqui, quorum autem lingua ad alium ramum linguarum Turcarum pertinet.
Musulmani in Lituania, Polonia et Ruthenia Alba, qui partim sunt progenies Tatarorum Crimensium, sed hodie Ruthenica Alba vel aliis linguis loquuntur.
Musulmani Finniae Tatari Finnici appellantur.