Trachiniae sunt tragoedia quam Sophocles poeta Graecus anno incerto[1] (fortasse circa 440 a.C.n.) docuit. Argumentum e duabus fabulis Deianirae a centauro raptae et Herculis Nessi tunica combusti et in monte Oeta morientis duxit. Duo fata tragica igitur uno opere describebat, Deianirae et Herculis adeo ut coniuges ne semel quidem in scaena conveniant, sed idem histrio antiquitus utrasque partes egisse putatur. in hac fabula, Sophocles muliebrem cum virilem in Venere et matrimonio opponit; simul ut solet deficientem scientiam humanam ostendit quae deorum consilia prave interpretatur. Deianiram dulciorem et innocentiorem fecisse quam alii auctores videtur, qui eam zelotypia ductam depingebant. Idem argumentum postea Latine tractavit Seneca in Hercule Oetaeo. Ita appellata est tragoedia quia chorus e puellis urbe Trachine oriundis constat.
Res Trachine ad sinum Maliacum pro domo in qua Deianira Herculis reditum exspectat aguntur.