Vinum Frontiniacum,[1] Francogallice vin de Frontignan e pago urbi Frontiniano circumiacente provenit. Talia vina ab anno 1936 appellatione protecta muscat de Frontignan (i.e. "muscatinum Frontiniacum") recognita sunt.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ "Vinum Frontiniacum": Plenck (1797)
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]
- Fontes antiquiores
- 1600 : Olivier de Serres, Le Theatre d'agriculture et mesnage de champs (Lutetiae) p. 145 (musquats et blanquetes de Frontignan)
- 1633 : Guillaume Catel, Mémoire de l'histoire du Languedoc (Tolosae: Bosc) p. 44
- 1748 : Georg Heinrich Behr, Zwey Bücher Von der Materia medica. Argentorati (p. 500 apud Google Books) ("Frontignacicum")
- 1787 : Thomas Jefferson, Memorandums Taken on a Journey from Paris into the Southern Parts of France and Northern of Italy (Julian P. Boyd, ed., The Papers of Thomas Jefferson vol. 11, 1 January–6 August 1787 [Princetoniae: Princeton University Press, 1955] pp. 415–464) textus; manuscriptum
- 1797 : Iosephus Iacobus Plenck, Bromatologia seu doctrina de esculentis et potulentis. Lovanii: van Overbeke (p. 329 apud Google Books)
- 1804 : Grimod de la Reynière et al., Almanach des gourmands vol. 2 (2a ed. 1804) p. 64