Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Nieuw-Genks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Niew-Genks of Cités iz de djalek van de jeug van eiglik zowa heel s'ntraal Limburg.
De djalek 'z ontsjtaan uit e mix van algmeen Nederlands, de echte djalek va Gènk en Iteljaanse en Turkse accènte.
Die/da: In Nuuw-Genks wor dar nooit "da" gabruik om ta verwijze na iets. Alles wor dus gesjchreva en gezeg as "die kinsja" (kindje), "die bos" en "die hout" bv
De/het: Der wor nooit "het" gabruik. Dus in da zellafde vorbeel ès da dus "de meisje", "de kinsje", "de bos"
S/Sj: Elka s die an begin van e woor kom, of an begin van e deel uit e samegesjtel woor, ès vervange dor sj
Zw/Zjw: Zellafde regel ès voor zw. Die z veranner dan in zjw, mè zj glijk Franse J
Eind-T: Die T op de eind van e woor wor weggelate
Doffe E: Die doffe E wor fellar uitgesjproke, die klink bekan as ne korte A.
Bij nuuw-Genks is et gewoon om de laatsta letter van e woor van klank an te passe an die eerste letter(s) of klanke van die derna.
Hier wor telkas die laatste lettergrip samegevoeg met 'eh', de vorlaatste krijg mè 'eh' wor dan wel verleng (dubbal dzo lang gezeg)
Vel zinne worre fel ingekor wardor die soms kapot of "onvolmaak" overkome vor die mense die die sor van spreke ni gewoon zin. Zie voral die uitspraak, die vies fel wor ingekor in aantal lettergrépe.
D'uitspraka kunna soms fel afwijke van de sjchrijfwijze, zeekêr dor de konstanta samevoegèng van lettergrépe. Da's reedlik uniek op dees schaal.