Blauwbaard | ||||
---|---|---|---|---|
Blauwbaard geeft de sleutelbos. Illustratie door Gustave Doré
| ||||
Auteur | Charles Perrault | |||
Originele titel | Barbe bleue | |||
Origineel gebundeld in | De sprookjes van Moeder de Gans | |||
Uitgiftedatum | 1697 | |||
Land | Frankrijk | |||
Genre | sprookje, griezelverhaal | |||
|
Blauwbaard is een sprookje opgetekend door Charles Perrault (1697) in De sprookjes van Moeder de Gans.
Blauwbaard is een steenrijke, maar afschrikwekkende man met een grote 'zwart-blauwe' baard. Wanneer hij op zakenreis vertrekt, overhandigt hij zijn jonge vrouw de sleutelbos van zijn kasteel. Daarmee mag ze alle kamers bezoeken behalve één, het kleine provisiekamertje in de kelder.
Na verloop van tijd kan de vrouw haar nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en opent ze toch de verboden kamer. Daar vindt ze de zes lijken van haar voorgangsters. Wanneer Blauwbaard onverwachts vervroegd thuis komt, merkt hij al snel dat zijn vrouw toch het kleine sleuteltje heeft gebruikt. Hij wordt woest en wil zijn vrouw ter plekke doden. Ze weet echter uitstel te bedingen en waarschuwt haar broers. Deze vallen Blauwbaard aan en doden hem.
Interpretaties zijn uiteenlopend. Vaak wordt Blauwbaard voorgesteld als een seriemoordenaar, een beest. Soms wordt de jonge vrouw met de vinger gewezen: het is haar nieuwsgierigheid, haar bemoeizucht, die haar leven in gevaar brengt.
In dit sprookje is het ruimtelijk aspect van groot belang: de afgesloten kamer staat symbool voor geheimen, leugens etc. die binnen elke relatie bestaan, zelfs in een relatie tussen partners.
Bronnen, noten en/of referenties
|