Het recept bestond al in de achttiende eeuw in de Provence waar men sprak over alouettes sans tête ("leeuweriken zonder kop").[1] In Frankrijk is dit gerecht over het algemeen bekend onder de naam Paupiette.
In het Franstalige deel van België wordt blindevink oiseau sans tête genoemd en in verschillende regio's in Vlaanderen vogel(tje) zonder kop en loze vink.
De blinde vink wordt gebraden en in het algemeen gegeten in een avondmaaltijd met aardappelen en groente, waarbij (een deel van) het vet waarin het vlees gebraden is over de aardappelen gegoten wordt.
De blinde vink is een van de eerste door de Nederlandse slagers voorbereide combinatieproducten met vlees en nog altijd in trek.
Bereiding
Om blinde vink te bereiden voor 4 personen heb je nodig:[2]
8 dunne runderlapjes
1 sjalot
1 takje tijm
250 g gemengd gehakt
1 kl vloeiende bloem
50 cl vleesbouillon
1 blaadje laurier
boter
peper en zout
Breng het gehakt op smaak met zout en peper en verdeel het in porties. Leg een portie op elk runderlapje en rol het geheel stevig op. Zet vast met een stukje keukendraad of een houten prikker.
Verhit boter of olie in een pan en bak de blinde vinken kort en krachtig aan alle kanten goudbruin. Voeg vervolgens de fijngesneden sjalotjes toe en bak deze kort mee.
Giet de vleesbouillon over het vlees in de pan en voeg de laurier en tijm toe. Laat het geheel 30 minuten sudderen onder een deksel.
Haal de blinde vinken uit de pan en zet ze opzij. Verwijder de tijm en laurierblaadjes uit de saus. Meng de bloem met een beetje water tot een papje. Voeg het bloempapje toe aan de saus en roer voortdurend tot het geheel goed gemengd is. Laat de saus zachtjes doorkoken gedurende 2 minuten.
Zodra de blinde vinken goed zijn opgewarmd in de saus, kunnen ze direct worden geserveerd.
Trivia
In Nederland wordt "blinde vink" soms als scheldwoord gebruikt, of als woord voor iemand die iets niet ziet of niet kan vinden, bijvoorbeeld in de Rotterdamse haven wordt een persoon die iets niet kan vinden betiteld als een "blinde vink".[3]
