Carolina van Oranje-Nassau (Leeuwarden, 28 februari 1743 — Kirchheimbolanden, 6 mei 1787)[1][2][3][4][5] was een dochter van stadhouder Willem IV en prinses Anna van Hannover.[1][2][3][4][5] Zij werd als derde kind in Leeuwarden geboren nadat de eerste twee kinderen reeds waren overleden en kreeg de naam van haar overleden grootmoeder Caroline van Brandenburg-Ansbach, koningin van Groot-Brittannië.
Carolina was de oudere zuster van Willem Batavus van Oranje-Nassau, de latere stadhouder Willem V. Willem IV was reeds erfstadhouder en in 1747 werd bepaald dat het stadhouderschap ook in de vrouwelijke lijn kon worden doorgegeven. Daarom had Carolina in 1759 bij haar verloving toestemming nodig van de Staten-Generaal, een verzoek dat nog door haar moeder de gouvernante kort voor haar overlijden werd gedaan. Het leverde nogal wat gesteggel op, omdat de bruidegom luthers was, en de staatsregeling van 1747 eiste dat de leden van het Huis van Oranje-Nassau de "openbare godsdienst" beleden. De Ridderschap van Utrecht als ook een aantal Hollandse steden stemden tegen. De grootvader van Carolina aan moederszijde, de Engelse koning George II, gaf toestemming voor het huwelijk en dat gaf voor de Staten-Generaal de doorslag om vóór te stemmen. Carolina bezat een eigen buitenplaats te Oranjewoud, genaamd Carolineburg.
Op 5 maart 1760 trouwde Carolina met vorst Karel Christiaan van Nassau-Weilburg. Het echtpaar vestigde zich in Den Haag, en liet er een paleisje bouwen (thans de Koninklijke Schouwburg). Carolina was zeer muzikaal.
Carolina en Karel Christiaan kregen vijftien kinderen, van wie er twee in de koninklijke grafkelder in de Nieuwe Kerk in Delft begraven liggen. Hun zoon Frederik Willem van Nassau-Weilburg (1768-1816) zette de lijn voort, die uiteindelijk via een vrouwelijke lijn leidde tot Hendrik van Nassau-Weilburg, de huidige groothertog van Luxemburg. In de vrouwelijke lijn werd hun kleindochter Emma van Anhalt-Bernburg-Schaumburg-Hoym de grootmoeder van Emma van Waldeck-Pyrmont, koningin-gemalin der Nederlanden. De huidige Nederlandse koning Willem Alexander stamt dus rechtstreeks van hen af. Ook de huidige Britse koning Charles III, de Spaanse koning Felipe VI, de Noorse koning Harald V, de Belgische koning Filip en de Zweedse koning Karel XVI Gustaaf stammen van Carolina af.
Nog in de grondwet van 1917 werd bepaald dat de erfgenamen van Carolina het koningschap van Nederland konden bekleden:
Artikel 15.
Bij ontstentenis van een opvolger, krachtens een der vier voorgaande artikelen tot de Kroon geregtigd, gaat deze over op de wettige mannelijke uit mannen gekomen nakomelingen van wijlen Prinses CAROLINA VAN ORANJE, zuster van wijlen Prins WILLEM DEN VIJFDE en gemalin van wijlen den Prins van Nassau-Weilburg, op gelijke wijze als in artikel 11 ten opzigte van de nakomelingen van wijlen Koning WILLEM FREDERIK, Prins van Oranje-Nassau, is bepaald.
Carolina stierf op 44-jarige leeftijd in Kirchheimbolanden.
Carolina huwde te Den Haag op 5 maart 1760[1][2][3][4][5] met Karel Christiaan van Nassau-Weilburg (Weilburg, 16 januari 1735[6] - Münsterdreisen bij Kirchheim, 28 november 1788)[7].
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren: