De Chinese keuken is de culinaire traditie van China en de Chinezen die in de diaspora leven, hoofdzakelijk in Zuid-Oost-Azië. Door de grootte van China en de aanwezigheid van vele volkeren met eigen culturen, door klimatologische afhankelijkheden en regionale voedselbronnen zijn de variaties groot.
De Chinese keuken kan opgedeeld worden in 4 zones:
De oorspronkelijke Chinese keukens zijn door migratie over de hele wereld verspreid en zijn in vele landen aangepast aan beschikbare grondstoffen en smaak van de lokale bevolking.
Bijna alle Chinese gerechten kunnen ingedeeld worden in een van acht culinaire tradities.
.jpg)
De Shandongkeuken (山东菜), in China gekend als de Lu-keuken, is een van de belangrijkste Chinese keukens. Deze keuken is afgeleid van de oorspronkelijke stijlen uit Shandong, een oostelijke kustprovincie in China.
Beroemde gerechten uit de Shandongkeuken zijn onder andere: gestoofde abalone (zeeoor) en zoetzure karper.
De Kantonese keuken (广东菜) is een van de beroemdste Chinese keukens en komt uit de provincie Guangdong in zuidelijk China. Deze keuken is vooral beroemd door de grote diaspora die plaatsvond vanuit deze regio, waarbij de emigranten hun eigen gerechten meenamen.
Beroemde gerechten uit de Kantonese keuken zijn onder andere: chrysanten vis (de vis wordt bereid in de vorm van de bekende bloem) en geroosterd speenvarken.
De Sichuankeuken (四川菜) komt uit de provincie Sichuan in Zuidwest-China. De keuken is vooral bekend vanwege zijn sterke smaken, voornamelijk door het gebruik van knoflook, chilipepers en de szechuanpeper.
Sinds de Qing dynastie wordt in boeken geschreven over de 38 methoden om gerechten te bereiden door middel van schroeien, inpakken, bakken, mixen, garen, kleven, etc. De gerechten dienen doordringend te worden gekruid met:
Beroemde gerechten uit deze keuken zijn onder andere: geroerbakte tofu met gehakt in pittige bonensaus (Ma Po Tofu) en een kip met pinda’s gerecht (Gong Bao Ji Ding).
De Hunankeuken (湖南菜), soms ook wel de Xiangkeuken genoemd, bestaat uit de keukens van de regio's rond de rivier de Xiangjiang in de westelijke provincie Hunan in China.
Door de uitgebreide landbouw in de provincie Hunan wordt de keuken gekenmerkt door verschillende menukaarten door de seizoenen heen. In Hunan eet men 'hot pot' tijdens de winters en veelal koude voorgerechten en pittige hoofdgerechten (om de poriën te openen) tijdens de zomer.
Beroemde gerechten uit de Hunankeuken zijn onder andere: vis bedekt met een deken van fijngehakte rode pepers en dong'an kip.
De Jiangsukeuken (苏菜) komt uit de regio Jiangsu in het oosten van China. De keuken wordt gekenmerkt door zachte texturen. Ook worden veel soepen gegeten.
Bekende gerechten uit de Jiangsukeuken zijn onder andere: drie soorten eend, kippen- of garnalensoep met draden van tofu, gestoofde kip met paddenstoelen.
De Zhejiangkeuken (浙菜) komt uit de provincie Zhejiang in het oosten van China. De keuken is vooral toegespitst op verse en zachte smaken.
Bekende gerechten uit de Zhejiangkeuken zijn onder andere: gefrituurde varkensbuik (Dongpo rou), bedelaarskip of "beggar’s chicken" (Jiao hua ji) en (West Lake)vis.
De Fujian- (福建菜) of Minkeuken komt uit de Fujian provincie in het zuidoosten van China. Er wordt meer nadruk gelegd op het gebruik van wat in Japan bekend is als umami.
Een beroemd gerecht uit de Fujiankeuken is groene groenten met zwarte paddenstoelen (Xiang gu qing cai).
De Anhuikeuken (徽菜) is voortgekomen uit de traditionele kookstijlen van de Huangshan-regio en lijkt sterk op de Jiangsukeuken.
Een bekend gerecht uit de Anhuikeuken is Fujili gegrilde kip.
Voedsel is in de Chinese keuken niet enkel een zaak van eten. Het voedsel moet mooi gepresenteerd worden en een goede combinatie vormen van de basissmaken. De gerechten mogen niet overweldigend zijn in geur of smaak.
De basisingrediënten zijn granen, rijst in het oosten, gierst en tarwe in het noorden. Deze worden gegeten als pasta's, puur, pap of in deegvorm. Vetten, zowel dierlijk (eend, kip, varken) als plantaardig (sesam, pinda) worden gebruikt om de granen meer smaak te geven. Taugé (sojascheuten) en lente-uien vormen de belangrijkste groenten.
De belangrijkste kookmethodes zijn:
De belangrijkste smaakgevers zijn:
.jpg)
In de loop van de eeuwen heeft de Indonesische keuken diverse invloeden van buitenaf ondergaan. De Chinese invloed is ontstaan door het uitwaaieren van grote aantallen Chinezen naar de Indonesische archipel gedurende verschillende periodes in de geschiedenis. De Chinezen zijn een opvallend element in de Indonesische bevolking. Ze maken hier al eeuwen deel van uit. Het is dan ook niet vreemd dat de Indonesische keuken beïnvloed is door de Chinese keuken.
Bekend is het consumeren van vlees van dieren die in de rest van de wereld meestal niet als voedsel beschouwd worden. Zo worden er naar schatting in China per jaar 10 miljoen honden voor consumptie geslacht. Als reactie op de uitbraak van Covid-19 werd in april 2020 in de stad Shenzhen het eten van honden, katten en verschillende andere dieren verboden. Honden werden wettelijk als huisdier geclassificeerd, zodat het fokken van honden voor consumptievlees niet meer mogelijk is.[1]
