De Fieldsmedaille is een onderscheiding die elke vier jaar aan twee tot vier wiskundigen wordt toegekend. Ze is genoemd naar de Canadese wiskundige John Charles Fields die de prijs initieerde en financierde. De prijs wordt uitgereikt door de Internationale Wiskundige Unie op de openingsceremonie van het Internationaal Wiskundecongres.
De prijs wordt vaak gezien als de belangrijkste onderscheiding binnen de wiskunde en wordt om die reden regelmatig "de Nobelprijs voor de wiskunde" genoemd. Deze vergelijking gaat echter niet helemaal op, want behalve dat de prijs slechts eens in de vier jaar wordt uitgereikt, is ze strikt voorbehouden aan wiskundigen jonger dan veertig. Met de invoering van de Abelprijs in 2003 heeft de wiskunde een tweede belangrijke prijs, die door sommigen een beter equivalent voor de Nobelprijs wordt gevonden.
Eén keer werd een uitzondering op de leeftijdsregel gemaakt, toen Andrew Wiles in 1998 een speciale vermelding kreeg voor zijn bewijs van de laatste stelling van Fermat. Wiles was ten tijde van de vermelding al 45 jaar oud.
Twee Belgen kregen tot nu toe de Fieldsmedaille: Pierre Deligne in 1978 en Jean Bourgain in 1994.
