Generaal Deprez

Hector Deprez (Ingooigem, 9 november 1873Gent, 15 oktober 1939) was een Belgische generaal.

Afstamming

Vader Adolf was afkomstig van Deerlijk. Hij huwde met Leonie Vandeputte, waarna het echtpaar zich vestigde in café De halve maan te Ingooigem. Een aantal van hun zeven kinderen werd daar geboren, onder wie Hector.

Aan het café was ook een klein landbouwbedrijf verbonden. Rond 1880 besloot het gezin zich volledig op de landbouw toe te leggen en het verhuisde naar een kleine hoeve op de wijk Steenbrugge te Stasegem (Harelbeke).

Op 10-jarige leeftijd verloor Hector zijn vader. De vijf oudste kinderen van het gezin werden opgenomen door familieleden, de latere generaal kwam terecht bij zijn oom en tante Edouard Deprez-Viaene in de Marquettestraat te Deerlijk.[1]

Militaire carrière

Vermeldingen en eretekens

Zijn doodsverachting en dapperheid op het slagveld tijdens de Eerste Wereldoorlog leverden Deprez de titels op van Grootofficier in de Kroonorde[2] en Grootofficier in de Leopoldsorde.[3] Deprez behaalde acht frontstrepen en bekwam het Oorlogskruis 1914-1918 met 2 Palmen, de IJzer Medaille, het Vuurkruis, de Herinneringsmedaille van de Veldtocht 1914-1918, de Overwinningsmedaille, het Militair Kruis 1ste Klasse, het Franse Oorlogskruis 1914-1918 en de Herinneringsmedaille van het Eeuwfeest.

Heden

Hector Deprez ligt begraven te Deerlijk op de begraafplaats Centrum: Blok A, middelste rij, perceel 240-241.[4] In 1933 was hij er ereburger geworden. Zowel in Deerlijk als in Stasegem is er een Generaal Deprezstraat.