| Kawanishi H6K
|
|
| Algemeen
|
| Rol
|
Patrouille Vliegboot
|
| Bemanning
|
9
|
| Status
|
| Gebruik
|
Japan (1938)
|
| Afmetingen
|
| Lengte
|
25,63 m
|
| Hoogte
|
6,27 m
|
| Spanwijdte
|
40 m
|
| Vleugeloppervlak
|
170 m²
|
| Gewicht
|
| Leeggewicht
|
11.707 kg
|
| Startgewicht
|
17.000 kg
|
| Krachtbron
|
| Motor(en)
|
4x Mitsubishi Kinsei 43 stermotoren met 1000 pk elk
|
| Prestaties
|
| Topsnelheid
|
331 km/h
|
| Actieradius
|
6.580 km
|
| Dienstplafond
|
9.610 m
|
| Bewapening
|
| Boordgeschut
|
1x 7.7-mm Type 97 snelvuurkanon in neus; 1x Type 97 snelvuurkanon op vliegtuigrug; 2x Type 97 snelvuurkanonnen in het middengedeelte; 1x 20-mm Type 99 kanon in de staarttoren
|
| Bommen
|
2 x 800 kg torpedo's of 1.000 kg bommen
|
|
|
De Kawanishi H6K (Japans: 九七式大型飛行艇, "Marine Type 97 Grote Vliegboot") was een patrouille-vliegboot-bommenwerper van de Japanse Keizerlijke Marineluchtmacht tijdens de oorlog in de Stille Oceaan, en tijdens de Tweede Wereldoorlog. De geallieerden noemden deze type vliegboot, Mavis (Japanse bommenwerpers en watervliegtuigen kregen vrouwen namen, Jagers mannen namen). De werkelijke Japanse benaming was "Marine Type 97 Grote Vliegboot" (九七式大型飛行艇). Dit viermotorige type vliegboot was dit dan ook wel degelijk.
Geschiedenis
Het vliegtuig werd ontworpen in aan de hand van een specificatie van de Japanse Keizerlijke Marine uit 1934[1] en er werd gebruikgemaakt van kennis die het Kawanishi team had opgedaan doordat het de Short Brothers fabriek had bezocht in Groot-Brittannië. Die hadden in die periode de leiding in de wereld voor het produceren van vliegboten. Maar het toestel vertoonde ook veel overeenkomst met de op dat ogenblik gangbare Franse en Amerikaanse ontwerpen[1][2]. Het Type S, zoals het door Kawanishi werd genoemd, was een groot en omvangrijk, vier motorig vliegtuig met tweelingstaart en een vleugelophanging net zoals de geallieerde Consolidated PBY Catalina's, met een netwerk van vleugelstutten en drijfvlotters aan beide vleugeluiteinden. Onderaan het vliegtuig was een "bootvorm" voorzien voor het landen in zee. De H6K "Mavis" kon echter ook op landingsbanen landen met behulp van in- en uitklapbare wielen. Tijdens het landen op het water waren deze wielen ingeklapt. De 40 meter brede vleugels waren boven de romp geconstrueerd.
Vier[3] prototype's werden geconstrueerd, eerst voor het maken van proeven voor de handeling op het water en in de lucht, en ten slotte met meer passende krachtigere motoren.
De eerste proefvlucht werd gehouden op 14 juli 1936 en ze werd bij de Japanse Keizerlijke Marineluchtmacht ingeschreven als Marine Type 97 Grote Vliegboot, en kreeg later de code aanduiding H6K. Er werden uiteindelijk 215 van gebouwd[3].
Tweede Wereldoorlog
De H6K werd gebruikt vanaf 1938, eerst in de Tweede Chinees-Japanse Oorlog en later tijdens de Tweede Wereldoorlog over de Grote Oceaan. Ze had een uitstekend vliegbereik en was in staat tot de onderneming van een 24-uren-durende patrouillevlucht. Ze werd gebruikt voor langeafstandsvluchten vanuit Rabaul en Nederlands Oost-Indië en konden zo grote delen van Australië bereiken.
Het vliegtuig weerstond aanvankelijk de kogelinslagen van de lichte mitrailleurs van jagers uit het begin van de oorlog, maar toen de nieuwere generaties van jachtvliegtuigen er aankwamen was ze te kwetsbaar en ook te traag voor de geallieerde jachtvliegtuigen. Ze bleef echter in dienst in gebieden waar het risico van vijandelijke onderschepping laag was. Daar werd ze gebruikt voor verkennings-, vracht- en verbindingsvluchten. In de frontlijndienst werd ze vervangen door de Kawanishi H8K. Soms werd de "Mavis" toch ingezet tegen zwakkere doelen, zoals vijandelijke vrachtschepen of minder bewapende landinstallaties.
Na de oorlog
Sommigen van hen bleven nog vliegen in Indonesië na de Tweede Wereldoorlog, maar niet meer vandaag de dag. Ze waren gevorderd als oorlogsschatting en om het herstel van de eilandverbindingen te verwezenlijken.
